Ulica Jaktorowska w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

Inną zgoła historię ma odcinek od ul. [[Ulica Towarowa w Warszawie|Towarowej]] do [[Ulica Karolkowa w Warszawie|ul. Karolkowej]]; od końca XVIII wieku powstały tu dwa domy drewniane, nr. 80 i 90; pozostałą część parzystej pierzei wypełniały ogrody ciągnące się aż do ul. [[Ulica Wolska w Warszawie|Wolskiej]]. Nieparzystą stronę aż do lat siedemdziesiątych XIX wieku wypełniały glinianki pobliskiej cegielni; przed końcem stulecia planowano poszerzenie ulicy, jednak przeszkadzały w tym drewniane zabudowania posesji nr. 79, 83 i 85, wzniesione zapewne w ostatnim trzydziestoleciu.

Jeszcze przed rokiem 1888 w pobliżu ul. [[Ulica Karolkowa w Warszawie|ul. Karolkowej]] pod nr. 87 wybudowano zabudowania powiązane z browarem Karola Machlejda z [[Ulica Chłodna w Warszawie|Chłodnej]]; od roku 1935 działała w nic ''Fabryka Odbiorników Radiowych "Radio - Union"'' B. Rawickiego.

Do roku 1900 przy tym odcinku Krochmalnej wybudowano kilka niewielkich kamienic; na tyłach jednej z nich, pod nr. 92 w latach 1911-12 wzniesiono według projektu [[Henryk Stifelman|Henryka Stifelmana]] gmach sierocińca ''Towarzystwa "Pomoc dla Sierot"'', który prowadzili wspólnie [[Stefania Wilczyńska]] i [[Janusz Korczak]]. Znalazło w nim dom ponad 100 żydowskich sierot i półsierot; w roku 1940 zakład przeniesiono do [[Getto warszawskie|getta]] na ul. [[Ulica Chłodna w Warszawie|Chłodną]] 33, skąd w roku 1942 dzieci i personel wywieziono do obozu zagłady [[Treblinka (KL)|Treblinka II]]. [[Janusz Korczak]] nie skorzystał z możliwości ucieczki; dobrowolnie pozostał ze swymi podopiecznymi aż do śmierci w komorze gazowej.

Okres międzywojenny nie przyniósł zmian na tym odcinku Krochmalnej; ustawiono jedynie nowoczesne latarnie gazowe, zachowane do dziś przerobione na elektryczne dopiero w latach dziewięćdziesiątych XX wieku.