1 Dywizja Piechoty (USA): Różnice pomiędzy wersjami

Wielka Czerwona Jedynka wkroczyła na pola bitew drugiej wojny światowej, opodal miasta [[Oran]] w północnej Afryce, jako część Amerykańskiej kampanii przeciwko [[Niemcy|Niemcom]]. [[8 listopada]] [[1942]] roku, po ćwiczeniach na [[Wyspy Brytyjskie|Wyspach Brytyjskich]], ludzie z pierwszej dywizji wylądowali u wybrzeży [[Algieria|Algierii]], niedaleko Oranu. Pierwsze lekcje w boju były cierpkie i dywizja zapłaciła wieloma ofiarami w ciągu kampanii w [[Tunezja|Tunezji]]. [[9 maja]] [[1943]] roku dowódca niemieckich Africa Corps poddał 40-tysięczne siły. Dywizję wysłano aby zajęła [[Sycylia|Sycylię]] w operacji o kryptonimie "Husky". Pierwsza dywizja szturmowała wybrzeże Gela [[10 lipca]] [[1943]] roku i szybko przełamała włoskie linie obrony. W [[Lądowanie w Normandii|D-Day]] [[6 czerwca]] [[1944]] roku zdobywała plażę [[Omaha]], u wybrzeża [[Francja|Francji]]. Wkrótce po godzinie H (6.30 rano) na niewielkim skrawku plaży szesnasty regiment Jedynki walczył o przetrwanie, opodal [[Coleville-sur-Mer]]. Plaża wypełniona była poległymi już lub konającymi żołnierzami, nie było miejsca do lądowania dla wsparcia. Pułkownik [[George Taylor]], dowódca szesnastego regimentu, powiedział swym ludziom: "Two kinds of people are staying on this beach! The dead and those who are going to die! Now, let's get the hell out of here!" (tłum: Na tej plaży są dwa rodzaje ludzi, martwi i Cici którzy umrą. Wynośmy się stąd, do cholery!). Powoli żołnierze 1st ID zaczęli poruszać się w głąb lądu. Dywizja kontynuowała swój marsz w stronę Niemiec, przekraczając drugi raz w swej historii [[Ren (rzeka)|Ren]]. [[10 grudnia]] 24 wrogie dywizje, z czego 10 dywizji pancernych, przypuściło zaciekły kontratak w sektorze ardeńskim, znany dziś jako [[Bitwa o Ardeny]] (Battle of the Bulge). [[15 stycznia]] dywizja zaatakowała i spenetrowała Linię Zygfryda po raz drugi i zdobyła przyczółek mostowy Remagen. W niedzielę wielkanocną 1 kwietnia dywizja przemaszerowała 150 kilometrów na wschód od [[Siegen]]. [[8 kwietnia]] przekroczyła rzekę Weser w drodze do Czechosłowacji. Wojna zakończyła się 8 maja 1945 roku. Do końca wojny Pierwsza Dywizja Piechoty straciła 21 023 ludzi. <!-- a 43 743 żołnierzy podano do ich rang. -->Jej żołnierze otrzymali w sumie 20 752 medali i odznaczeń, w tym 16 [[Medal Honoru (USA)|Kongresowych Medali Honoru]]. Wzięła ponad 100 000 jeńców. Po zakończeniu wojny Pierwsza Dywizja pozostawała na terenie Niemiec jako wojska okupacyjne, do roku 1955, kiedy to przeniesiono ją do [[Fort Riley|Fortu Riley]] w [[Kansas (stan w USA)|Kansas]].