'''Zygmunt Hertz''' (ur. [[1908]], zm. [[1979]]) – współzałożyciel i pracownik [[Instytut Literacki| Instytutu Literackiego]], paryskiej [[Kultura (miesięcznik)| "Kultury"]].
Urodził się 18 stycznia 1908 w [[Warszawa| Warszawie]]. Syn [[Mieczysław Hertz|Mieczysława]] i Marii Maybaum. Dzieciństwo spędził w [[Łódź| Łodzi]] i w [[Warszawa| Warszawie]], od 1920 mieszkał na stałe w [[Łódź| Łodzi]]. Po maturze (1926, [[Szkoła Zgromadzenia Kupców w Łodzi]]) przez rok studiował ekonomię w [[Owens College]] w [[Manchester| Manchesterze]], w [[Wielka Brytania| Wielkiej Brytanii]]. Po powrocie do [[Polska| Polski]] pracowałwstąpił do wojska ([[Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii]] we [[Włodzimierz Wołyński| Włodzimierzu Wołyńskim]], Centrum Wyszkolenia Artylerii Przeciwlotniczej w [[Warszawa| Warszawie]]). Podporucznik rezerwy. Pracował w biurze handlowym swego ojca - przedstawicielstwo firmy [[Solvay]]. W lutym 1939 poślubił [[Zofia Hertz| Zofię Neuding]]. Podczas [[kampania wrześniowa| kampanii wrześniowej]] 1939 w artylerii przeciwlotniczej. W czerwcu 1940 aresztowany - wraz z żoną - we [[Lwów| Lwowie]], podczas masowej akcji [[NKWD]]. Deportowani do [[Cyngłok| Cyngłoku]] ([[Maryjska Autonomiczna Socjalistyczna Republika Radziecka| Maryjska ASRR]]), gdzie spędzili 14 miesięcy pracując przy wyrębie lasu. Amnestionowani na mocy [[Układ Sikorski-Majski| układu Sikorski-Majski]]. Pod koniec września 1941 oboje wstąpili do [[Armia Andersa| Armii Polskiej]], utworzonej w [[ZSRR]] pod dowództwem [[Anders| gen. Andersa]]. Przydzielony do 6 Dywizji [[Armia Andersa| Armii Polskiej]] (następnie 7 DAPl, 8 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej Ciężkiej). Wraz z [[Armia Polska na Wschodzie| APW]] wyszedł z [[ZSRR]] i z [[2 Korpus Polski| 2 Korpusem]]
