Derren Brown: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
LaaknorBot (dyskusja | edycje) m robot dodaje: ru:Браун, Деррен |
seans,system,mesjasz |
||
Linia 24:
Program wzbudził wiele kontrowersji. Wielu komentatorów krytykowało, że program może "zainspirować" małoletnich naśladowców. Zarzucono również Brownowi oszustwo, na co iluzjonista odpowiedział wymijająco. Zdaniem policji z [[Jersey]], gdzie, jak się później okazało, filmowano tę scenę w bębenku rewolweru nie było nigdy ostrej amunicji. Jednakże, także amunicja ślepa może być niebezpieczna, jeśli broń przystawi się do głowy.
==Seans==
Następny przedsięwzięciem Browna, był Seans wyemitowany na żywo 31 maja 2004 roku na Kanale 4. Do udziału w programie Derren zaprosił, 12 sceptycznie nastawionych studentów z Uniwersytetu w Roehampton. Zebrał ich w Sali Eltham, twierdząc, że w tym miejscu dochodzi do zjawisk paranormalnych, po tym jak w 1974 roku, 12 młodych ludzi popełniło samobójstwo. Po przedstawieniu historii tego miejsca, zaczął demonstrować metody, jakich kiedyś używali spirytyści.
Do programu mogli włączyć się też oglądający go widzowie. Derren rozłożył na stole 12 fotografii osób, które popełniły samobójstwo. Część była kolorowa a część czarno biała. Studenci i widzowie mieli wybrać sobie jedną osobę ze zdjęć. Tą z którą czują „największy związek”. Po jej wybraniu Brown poinstruował w jaki sposób trzeba przesuwać się po zdjęciach np. ruch w prawo do najbliższej czarno białej fotografii. Rozmieszczenie i instrukcje dotyczące ruchu zaplanowano tak, by niezależnie od tego z którego obrazka się zaczyna, widz skończył na zdjęciu "Jane". Dziesięciu studentów też wskazało Jane. Podczas sceny z planszą Ouija, "duch" kierował trzymanym przez uczestników kieliszkiem tak, że po przeliterowaniu wyszło imię Jane.
Następnie dwoje uczestników i widzowie zostali poproszeni o napisanie nazwy miasta. Obaj studenci wybrali [[Londyn]]. Ostatnim etapem było skontaktowanie się z duchem. Derren wybrał jedną osobę, by odegrała rolę medium. W czasie seansu, grupa nawiązała kontakt. Jedna ze studentek (medium) zaczęła mówić, że nazywa się Jane, podając przy tym, szczegóły ze swojego życia. List i krótki film przedstawiony w trakcie seansu, potwierdziły te informacje.
Pod koniec programu Derren wyjaśnił część swoich manipulacji, dotyczących fotografii, wzoru według którego trzeba było się po nich poruszać i planszy Ouija. Ujawnił też, że historia z samobójstwem studentów nigdy nie miała miejsca, a Jane pokazano pod koniec programu jak odwiedza zaskoczonych uczestników. W swojej książce Sztuczki umysłu, Brown ujawnia, że pomimo zapewnień, Seans nie był emitowany na żywo. Powiedział, że było to konieczne, by ludzie uwierzyli, w to co się wtedy działo.
==Mesjasz==
7 stycznia 2005 roku, ukazał się pierwszy odcinek z serii Mesjasz, w którym Derren Brown podróżuje po [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] pod fałszywym nazwiskiem i próbuje przekonywać ludzi, że posiada specjalistyczną wiedzę z zakresu: chrześcijańskiej ewangelii, uprowadzeń przez obcych, siły psychicznej, teorii New Age i kontaktu ze zmarłymi.
Dzięki swoim technikom udaje mu się natychmiast przekonać czterech z pięciu "ekspertów" z każdej dziedziny, że naprawdę posiada niezwykłe zdolności. Piąty ekspert, chrześcijański ewangelista Curt Nordheilm, był pod wrażeniem występu Browna ale przed udzieleniem mu poparcia poprosił o dodatkowe spotkanie. Ideą programu miało być zwrócenie uwagi na siłę sugestii w odniesieniu do wiary i ludzkich zdolności. Derren w każdym z eksperymentów zademonstrował to w bardzo czytelny sposób. Powiedział też, że jeśli ktoś oskarżyłby go o oszustwo on natychmiast przyznałby się do tego i wszystko wyjaśnił. Doszedł do wniosku, że ludzie skłaniają się do tego, by wysłuchiwać tylko tych rzeczy, które są zgodne z ich własnymi poglądami a sprzeczne dowody ignorować. W psychologii jest to znane jako uprzedzone nastawienie.
==System==
1 lutego 2008 roku na Kanale 4 wyemitowano System. W programie Derren Brown postanowił zademonstrować specjalną metodę, która daje 100 % gwarancję wygranej na wyścigach konnych.
Aby przybliżyć działanie systemu widzom, Brown podrzucił monetę 10 razy i 10 razy z rzędu wypadła mu reszka, udowadniając w ten sposób, że nie jest to niemożliwe, tylko bardzo mało prawdopodobne.
Osobą której udało się 5 razy z rzędu wygrać była Khadisha, której Derren anonimowo wysyłał wyniki gonitw. W ostatnim 6 wyścigu zachęcił ją, by obstawiła jak największą sumę pieniędzy.
Po tym jak obstawił ostatni zakład Khadishy za 4,000 funtów, powiedział jej, że tak naprawdę żaden system nigdy nie istniał. Wyjaśnił, że na początku skontaktował się z 7776 ludźmi i podzielił ich na sześć grup, przypisując każdej innego konia. W każdym wyścigu 5 z 6 osób przegrywało i odpadało z systemu. Nie znając wyników gonitw, po prostu przypisywał każdej osobie, w każdym wyścigu innego konia. W ten sposób pozostające w grze osoby dzielił na coraz mniejsze grupy, aż pozostało 6 osób (w tym Khadisha). W ostatniej gonitwie to ona trafiła na zwycięskiego konia. Wygrała 5 razy z rzędu dzięki temu, że metoda opracowana przez Derrena przewidywała, że na końcu pozostanie osoba, która nigdy nie przegrała. Podobnie wygląda wcześniejsze rzucanie monetą, które też opiera się na technice pozwalającej przewidzieć wynik. Choć mało prawdopodobny to jednak możliwy. Brown po prostu podrzucał monetę tak długo, aż 10 razy z rzędu wypadła reszka. Jak sam przyznał zajęło mu to dziewięć godzin. Wyraził też opinię, że pokładanie nadziei w systemach jest niczym wiara w spirytyzm, homeopatię albo alternatywną medycynę.
Kiedy obstawiony w ostatnim wyścigu koń poniósł klęskę, Khadisha była przekonana, że przegrała wszystkie swoje pieniądze (które wcześniej zresztą pożyczyła). Derren powiedział jej wtedy, by jeszcze raz spojrzała na trzymany w ręce zakład. Okazało się, że widnieje na nim imię zwycięskiego konia. Dzięki temu Khadisha wygrała 13 000 funtów. Brown wyjaśnił, że kiedy poszedł obstawić zakład zdecydował się na zmianę konia.
==Linki zewnętrzne==
| |||