Jaromir I: Różnice pomiędzy wersjami

Poza Rugią Jaromar I na stałym lądzie panował nad terenami aż do górnej [[Peene|Piany]], ziemiami [[Wusterhusen]], [[Loitz]], [[Gützkow]], [[Miserez]] i [[Ziethen]]. Ziemie [[Lassan]] i Ziethen po sporze z księżną wdową Anastazją, król duński przyznał księstwu zachodniopomorskiemu. W [[1198]] r. wybuchła wojna pomiędzy Danią a Pomorzem i [[Marchia Brandenburska|Brandenburgią]]. W jej wyniku Jaromar I utracił tereny na południe od rzeki [[Ryck]]. W celu umocnienia swojej granicy w [[1199]] r. książę rugijski ufundował u ujścia rzeki [[Ryck]] [[klasztorKlasztor Eldena|opactwo cystersów w EdenieEldenie]] koło [[Greifswald]]u zasiedlone mnichami ze zniszczonego klasztoru w [[Dargun]]ie. Wkrótce zakonnicy z Edeny rozpoczęli kolonizację swoich posiadłości osadnikami z [[Dolna Saksonia|Dolnej Saksonii]], [[Westfalia|Westfalii]] i [[Stara Marchia|Starej Marchii]]. W okresie rządów Jaromara I Rugia była stosunkowo gęsto zasiedlona przez Słowian i nie objęła jej niemiecka kolonizacja. Książę w czasie swoich rządów wspierał chrześcijaństwo i fundował kościoły. Po śmierci został pochowany w kościele w Bergen na Rugii. W wieży na północ od głównego wejścia zachował się kamień uchodzący za nagrobek Jaromara I. Według innej wersji upamiętnia on pogańskiego kapłana.