Edward Rastawiecki: Różnice pomiędzy wersjami

'''Edward Rastawiecki''' (ur. [[2 października]] [[1804]] w Nowosiółkach na Lubelszczyźnie, zm. [[23 lutego]] [[1874]] w [[Warszawa|Warszawie]]), [[baron]], historyk sztuki.

Pochodził z zamożnej polskiej rodziny arystokratycznej. Jego ojcem był baron Ludwik Mikołaj Adam, senator -– kasztelan Królestwa Polskiego. Matką Teresa z Krajewskich. Po nauce w [[Liceum Warszawskie|Liceum Warszawskim]] ukończył [[1829]] studia na wydziale administracyjnym [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. Do [[1830]] pracował jako aplikant w [[Bank Polski|Banku Polskim]], następnie był doradcą w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim. Odziedziczony majątek pozwolił mu na poświęcenie się nauce. Dzięki jego wsparciu finansowego ukazał się w [[1845]] praca Ignacego Zagórskiego pt. ''Monety dawnej Polski, jako też prowincji i miast do niej niegdyś należących, z trzech ostatnich wieków''. Wspierał rozwój polskiej [[archeologia|archeologii]] finansując prace archeologiczne w [[Królestwo Polskie|Królestwie Polskim]]. Był członkiem od [[1846]] Cesarskiego Towarzystwa Historii i Starożytności Rosyjskich oraz od [[1850]] Towarzystwa Naukowego w [[Kraków|Krakowie]]. Czynnie działał w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. W latach [[1860]]-[[1866]] był jego wiceprezesem, a w roku [[1868]] został ''wieczystym i honorowym'' członkiem Towarzystwa.

Odbywał podróże po [[Europa|Europie]] w poszukiwaniu źródeł do dziejów polskich. W czasie podróży po [[Polska|Polsce]] kompletował kolekcję dzieł sztuki m. in. gromadził monety, obrazy. Zbiory te odkupił [[Seweryn Mielżyński]], który przekazał je na rzecz [[Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk|Towarzystwu Przyjaciół Nauki]] w [[Poznań|Poznaniu]] oraz Gabinetowi Archeologicznemu [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. W ''Bibliotece Warszawskiej'' publikował swoje artykuły z historii sztuki.

Jego żoną była Leonia Nakwaska ([[1818]] - [[1886]]). Małżeństwo było bezdzietne. Edward Rastawiecki zmarł w swoim warszawskim pałacyku przy ulicy Mazowieckiej. Został pochowany na [[Cmentarz Powązkowski|Cmentarzu Powązkowskim]] w Warszawie.

* ''Mapografia dawnej Polski'', 1846;

* ''Słownik malarzy polskich tudzież obcych w Polsce osiadłych lub czasowo w niej przebywających'', t. 1-3, 1850-1857;

* ''Słownik rytowników polskich'', 1886;

* ''Wzory sztuki średniowiecznej i z epoki Odrodzenia w dawnej Polsce'', 1853-1858; i inne.

[[Kategoria:Polscy historycy|Rastawiecki Edward]]