Front Południowo-Zachodni (II RP): Różnice pomiędzy wersjami

'''Front Południowo-Zachodni''' - [[związek operacyjny]] [[Wojsko Polskie II RP|Wojska Polskiego]] utworzony rozkazem [[Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych|Wodza Naczelnego]] [[generał|gen.]] [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]] z [[15 czerwca]] [[1919]], scalający '''Front Śląski''' i '''Front Cieszyński''', utworzone [[22 maja]]. [[19 października]] przemianowany na '''Front Śląski'''.

 

Wraz ze wzrostem napięcia w stosunkach polsko-niemieckich rosło zagrożenie starcia zbrojnego. Potwierdzała to koncentracja wojsk niemieckich koło [[Toruń|Torunia]] i na [[Górny Śląsk|Górnym Śląsku]], szacowana na 300 tysięcy żołnierzy. Polskie Naczelne Dowództwo przewidywało silne uderzenie Reichswehry na [[Wielkopolska|Wielkopolskę]] oraz mniejsze na [[Warszawa|Warszawę]] i [[Suwałki]]. W związku z tym postanowiono przeciwstawić tym siłom 4 wyższych związków operacyjnych ([[front (wojsko)|frontów]]) podporządkowanych jednemu, nazwanego '''Frontem Przeciwniemieckim'''. Jednymi z tych frontów były '''Front Śląski''' i '''Cieszyński''', jednak dowództwo uznało, że pojedynczo są zbyt słabe i scaliło je we '''Front Południowo-Zachodni''' i włączyło w skład kilka dodatkowych dywizji.

 

W przypadku uderzenia niemieckiego jednostki Frontu miały mieć następujące położenie:

* 1 psb - [[Wieluń]]

Ostatecznie do wybuchu wojny nie doszło i stopniowo jednostki były wysłyłane na wschód, a '''Front Śląski''' został rozwiązany (wraz z resztą frontów) 23 marca 1920.

 

{|

|- valign="top"

|}

 

* Tadeusz Wawrzyński, ''Dowództwa frontów 1919-1920'' - [[biuletyn (wydawnictwo)|biuletyn]] [[Archiwum Wojskowe|Centralnego Archiwum Wojskowego]] nr. 20 ([[1997]]).

* Mieczysław Wrzosek, ''Wojny o granice Polski Odrodzonej'', Wiedza Powszechna 1992, ISBN 83-214-0752-8.