Jan Patočka: Różnice pomiędzy wersjami

 

Studiował w [[Praga|Pradze]], [[Paryż]]u, [[Berlin]]ie i [[Fryburg Bryzgowijski|Fryburgu Bryzgowijskim]]. Oddany przyjaciel i ostatni wielki uczeń [[Edmund Husserl|Edmunda Husserla]]. Studiował także pod kierunkiem [[Martin Heidegger|Martina Heideggera]]. Początek jego przełomowej filozofii jest widoczny od [[1936]] roku, gdy habilituje się pracą "Přirozený svět jako filosofický problém". W swych dziełach zaczął zajmować się egzystencją człowieka w odpowiedzi na egzystencjalizm Heideggera, zakładający "wrzucenie" bytu w świat. Ustanowił twierdzenie "Trzech motywów ludzkiej egzystencji"- 1} ''otrzymywanie'', 2} ''reprodukcja'', 3} ''transcendencja''. Przetłumaczył także sporo dzieł filozoficznych [[Hegel|Hegla]] i [[Schelling]]a.

Obok [[Wacław Havel|Václava Havla]] i [[Jiři Hájek|Jiřiego Hájka]] był jednym z rzeczników [[Karta 77|Karty 77]] oraz autorem jej podstawowych tekstów programowych.

 

 

== Dzieła ==