Królestwo Islandii: Różnice pomiędzy wersjami

9 kwietnia [[1940]] roku [[Niemcy]] zajęli Danię i rozpoczęli jej [[okupacja|okupacje]]. Już kilka godzin po zajęciu kraju przez Niemców, połączenia komunikacyjne pomiędzy Danią a Islandią zostały zerwane. W tym wypadku, 10 kwietnia, parlament Islandii poprosił komisarza ds. Islandii, [[Sveinn Björnsson]]a o przejęcie kontroli nad sprawami wewnętrznymi oraz zagranicznymi. W pierwszym roku wojny, [[Islandia]] prezentowała stanowisko zdecydowanie neutralne sprzeciwiając się zarówno [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] jak i NiemiecNiemcom. Kraj zastrzegał sobie suwerenność przed możliwością inwazji ze strony aliantów jak i III rzeszy. 10 maja [[1940]] roku rozpoczęła się ''[[Operacja Fork]]'' (Brytyjska inwazja na Islandię), wówczas około 800 [[Anglia|angielskich]] żołnierzy i marynarzy wylądowało w porcie w [[ Reykjavík]]u. Rząd Islandii był zdecydowanie oburzony i krytycznie nastawiony do sił inwazyjnych jednakże 17 maja wraz zajęciem kluczowych pozycji na Islandii oraz desanciedesantem 4 000 żołnierzy brytyjskich, ówczesny premier Islandii, [[Hermann Jónasson]] ogłosił w orędziu do narodu odezwę aby traktować siły inwazyjne z goscinnoscią oraz należytym szacunkiem. Siły alianckie pozostały na wyspie aż do zakończenia działań wojennych w [[1945]] roku.

24 maja [[1944]] odbyło się na Islandii [[referendum]] nad ogłoszeniem przez kraj niepodległości. Większość wyborców opowiedziała się za pełną niezależnością i 17 czerwca [[1944]] roku ogłoszono niezależność. W Danii okupowanej ciągle przez [[nazizm|nazistów]] przyjęcie niepodległości Islandii zostało przyjęte z wyraźnym oburzeniem. Pojawiały się również głosy o militarnej interwencji na wyspie, jednakże król Danii, [[Chrystian X Duński|Chrystian X]] wysłał list w którym pogratulował mieszkańcom niepodległości i życzył im wszelkiej pomylności.