Broń odprzodowa: Różnice pomiędzy wersjami

'''Broń odprzodowa''' - [[broń palna]] ładowana od strony wylotu [[lufa|lufy]] (od przodu); była pierwszym rodzajem broni palnej, używanym od [[XIII wiek|XIII]] do [[XIX wiek|XIX]] wieku, obejmującym zarówno [[działo|działa]] jak i [[broń strzelecka|broń strzelecką]]. Od połowy XIX wieku była wypierana przez [[broń odtylcowa|broń odtylcową]]. Obecnie broń odprzodową stanowią jedynie [[moździerz (broń)|moździerze]] i niektóre typy [[granatnik|granatników]].

 

Załadowanie broni odprzodowej było czasochłonne - wymagało najpierw wsypania [[proch strzelniczy|prochu]] do lufy, następnie umieszczenia tam [[pocisk]]u (kuli), ewentualnie jeszcze uszczelnienia kuli w lufie za pomoca przybitki. Czynności te wykonywane były od wylotu lufy. W zależności od typu broni należało jeszcze podsypać prochu na [[panewka|panewkę]], umieszczoną z tyłu lufy. Odpalenie następowało przez zapalenie prochu na panewce, który poprzez [[zapał]] powodował odpalenie ładunku miotajacego w lufie i wystrzelenie pocisku. W broni strzeleckiej od [[XV wiek|XV]] wieku zaczęto automatyzować czynność odpalenia, wprowadzajac [[zamek (broń)|zamek]] - w kolejności: [[zamek lontowy]], [[zamek kołowy|kołowy]], [[zamek skałkowy|skałkowy]] i [[zamek kapiszonowy|kapiszonowy]].

 

Od 1 stycznia 2004 na posiadanie działających replik historycznych broni odprzodowych sprzed roku 1850 ładowanych czarnym prochem w [[Polska|Rzeczpospolitej Polskiej]] nie jest wymagane osobne zezwolenie.