Jefferson Airplane: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
Tsca.bot (dyskusja | edycje)
→‎lnk fix: "wokal" → "śpiew"
Linia 29:
|www =
}}
'''Jefferson Airplane''' – amerykańska grupa [[rock]]owa powstała w [[1965]] i rozwiązana w [[1973]]. Zespół był jedną z grup grających amerykańskiego [[psychodeliczny rock|psychodelicznego rocka]], [[acid rock]]a i [[hipis]]owskiego [[folk rock]]a. Zespół ten powiązany był amerykańskim ruchem [[Ruch hippisowski|hippisowskim]]. Muzyka grupy charakteryzowała się długimi [[gitara|gitarowymi]] [[riff]]ami oraz czystymi [[śpiew|wokal]]ami, z których na czoło wysuwał się [[wikt:egzaltacja|egzaltowany]] śpiew wokalistki. Teksty grupy obracały się wokół [[anarchizm|anarcho]]-[[lewica|lewicowych]] i antywojennych ideologii popularnych pośród młodzieży amerykańskiej przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. W swych tekstach zespół często nawiązywał także do przeżyć związanych z zażywaniem [[narkotyki|narkotyków]] i środków psychotropowych. Jeden z największych przebojów grupy ''White Rabbit'', oparty na motywach opowieści ''[[Alicja w Krainie Czarów]]'', w istocie dotyczył narkotycznego [[trans]]u. Podobnym utworem jest jawny hymn na cześć [[marihuana|marihuany]] ''Mexico'', który został [[cenzura|ocenzurowany]] i mimo wysokiej sprzedaży nie pokazywany był w oficjalnych rankingach popularności. Na początku lat siedemdziesiątych czołowi artyści tworzący grupę rozpoczęli swe kariery solowe, z czasem tracąc zainteresowanie wspólnym muzykowaniem. Doprowadziło to do rozpadu grupy. Na jej bazie powstały jednak dwie inne formacje – [[Hot Tuna]] i [[Jefferson Starship]], który w późniejszych latach przeistoczył się w [[Starship]]. Grupa wystąpiła na obu słynnych festiwalach w [[Festiwal w Woodstock|Woodstock]] i [[Festiwal w Monterey|Monterey]].
 
Uważa się, że grupa powstała z inicjatywy [[Marty Balin|Marty'ego Balina]]; na pierwszej płycie – ''Takes off'' obecny jest klasyczny skład: gitarzyści Paul Kantner i Jorma Kaukonen, basista Jack Casady, perkusista Spencer Dryden i Balin na wokalu. W dwóch utworach występuje również damski wokal, który odgrywała Signe Anderson Ettlin. W roku 1967,nagrano następną płytę ''Surrealistic Pillow'' (uznawaną za jeden z najważniejszych albumów lat 60), do zespołu przyjęta została [[Grace Slick]], która w szybkim czasie zdobyła olbrzymi rozgłos (po części również dzięki brawurowym występom na Woodstocku 69) i stała się wizytówką grupy.