Termokatoda: Różnice pomiędzy wersjami

== Konstrukcja ==

[[wolfram (pierwiastek)|wolframu]]. Wynikało to z wysokiej [[temperatura topnienia|temperatury topnienia]] tego metalu. Termokatody wolframowe można mocno rozgrzać, co pozwala na zwiększenie termoemisji elektronów. Niestety [[praca wyjścia|praca wyjścia]] dla tego materiału jest większa niż dla innych metali. Oznacza to duże straty [[Energia (fizyka)|energii]]. Mała [[sprawność]] termokatody wolframowej powoduje, że nie da się uzyskać więcej niż kilka [[miliamper|miliamperów]] na [[wat]] wydzielanej [[moc|mocy]]y. Jednocześnie konstruktorom nie udało się zaprojektować termokatody wolframowej żarzonej pośrednio.

Dalszą redukcję mocy żarzenia można uzyskać przez pokrycie termokatody tlenkami metali. Metodę tątę stosuje się w termokatodzie tlenkowej, która dodatkowo może być wykonana jako katoda żarzona pośrednio. W takim przypadku ma postać rurki pokrytej z wierzchu warstwą tlenków z izolowanym grzejnikiem wewnątrz.

== Zastosowania ==

Termokatody stosuje się jako źródła elektronów w [[lampa próżniowa|lampach próżniowych]] np. [[kineskop|kineskopach]]ach oraz [[lampa oscyloskopowa|lampach oscyloskopowych]]. Kiedy włączamy [[telewizor|telewizor]], nie od razu ukazuje nam się obraz. Wynika to właśnie z czasu potrzebnego na rozgrzanie się termokatody emitującej wiązkę elektronów tworzącą obraz na [[luminofor|luminoforze]]ze. Termokatody były źródłem elektronów w lampach próżniowych pracujących jako [[wzmacniacz|wzmacniacze]]e.