Trzęsienia ziemi w średniowiecznej Polsce: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m WP:SK+{{Przypisy}} |
m Półautomatyczna poprawa błędu gramatycznego: tą -> tę; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 1:
Linia 7:
Po roku 1906 szczególnie popularnym tematem stały się zmiany i wszelkie anomalie klimatyczne. Jednakże ciągle istniała dość spora luka jeśli chodzi o rzetelne zestawienie informacji o pozostałych klęskach elementarnych, w tym o trzęsieniach ziemi. Przestrzeń tę próbował zapełnić znakomity badacz historii społecznej i gospodarczej, [[Fr. Bujak]] wraz ze swoimi uczniami, opracowując ''Badania z dziejów społecznych i gospodarczych''. Głównym założeniem ''Badań…'' miało być „stworzenie podstaw dla badań nad przeszłością społeczną i gospodarczą Polski”, które miały zawierać między innymi opracowanie kroniki klęsk elementarnych, mających wpływ na przebieg życia gospodarczego kraju.
Zestawienie to miało objąć całe terytorium Polski, począwszy od połowy wieku XV, na połowie wieku XIX kończąc (dokładniejszą cezurą była ustawa uwłaszczeniowa), a więc cały okres gospodarki folwarczno-pańszczyźnianej. Akcentowano w tym zestawieniu zasadniczą literaturę historyczną i źródła drukowane, w mniejszym zaś stopniu materiały archiwalne. Przygotowano cztery tomy, w tym dla lat 1450-1586, jednak wybuch II wojny światowej zahamował pracę nad ich opracowywaniem, a częściowo nawet spowodował utratę dotychczasowych materiałów, co wpłynęło na utrudnienia w realizacji przyjętego planu. Mimo tych trudności udało się przygotować pracę, która przyniosła zadowalające wyniki w zakresie prostego skatalogowania wzmianek dla lat po 1450r., natomiast nie posunęła ona naprzód rozważań metodologicznych nad koncepcją owego katalogu oraz sposobami analizy zebranego materiału.
W roku 1972 powstała praca [[Janusz Pagaczewski|J. Pagaczewskiego]], pracownika Instytutu Geofizyki PAN, który w swoim dziele zawarł opis aż 26 trzęsień ziemi z okresu średniowiecza, odczuwalnych na terytorium Polski. Swój spis oparł on na wcześniejszym materiale, zgromadzonym przez [[H.L.Jeittelesa]], [[V. Karnika]]
Kolejną próbę wypełnienia luki, jaka istniała w historiografii odnośnie klęsk elementarnych, podjęła [[H.M. Malewicz]], wywodząca się z Centre d’Études Supérieueres de Civilisation Médiévale w Poitiers, której
W tym miejscu należy zaakcentować, co zostało już wcześniej wspomniane, że większość spisów klęsk elementarnych nie realizuje podstawowych założeń krytycyzmu. W związku z tym wypada zgodzić się z postulatami podniesionymi przez Malewicz i Derwicha, iż należy rozróżnić zjawiska wyliczalne lub sprawdzalne, od informacji o zjawiskach częściowo sprawdzalnych lub całkowicie niesprawdzalnych. Sprawdzalność tych zjawisk polega natomiast na ich potwierdzeniu w kilku źródłach proweniencji polskiej lub krajów sąsiednich.
Linia 14:
Przyjmuje się, że w historii średniowiecza na terytorium Polski miały miejsce cztery trzęsienia ziemi, potwierdzone przez niezależne od siebie źródła historyczne. Ponadto występuje kilka dodatkowych, o których jednak mówi albo jedno tylko źródło, albo informacje o nich są zgoła niesprawdzalne, w związku z czym nie możemy z całą pewnością odpowiedzieć na pytanie, czy rzeczywiście miały ono miejsce, czy też raczej są zapisem innych wstrząsów sejsmicznych.
Pierwszym trzęsieniem ziemi, o jakim wzmiankę możemy znaleźć w źródłach, jest wstrząs, mający miejsce '''4 Maja 1201r.'''
Większość źródeł małopolskich ([[Katalogi biskupów krakowskich]], [[Rocznik małopolski]], [[Rocznik Traski]], [[Rocznik Sędziwoja]], [[Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego|Roczniki…]] Długosza) podają błędną datę drugiego trzęsienia ziemi, które miało miejsce '''7. Lutego 1258r''', 15h. U Długosza czytamy: ”W tym samym roku nastąpiło trzęsienie ziemi w całej Polsce. Następnie z biegiem lat gnębiły Polskę spory, waśnie i liczne nieszczęścia. To samo trzęsienie ziemi było w Czechach, na Rusi i na Węgrzech”.
Kolejne trzęsienie ziemi miało mieć miejsce '''31 stycznia 1259r'''. Mimo iż wzmiankuje o nim tylko jedno źródło - mianowicie ''Roczniki wrocławskie'', uwzględniamy je w tym spisie. Wynika to z faktu, iż Długosz pomija informację o wstrząsie, który miał być odczuwalny zwłaszcza w Krakowie, na co wskazuje Pagaczewski: „Burzące trzęsienie ziemi w Polsce, zwłaszcza w Krakowie. Odczute na Śląsku i Morawach (Brno) ”. Skłania to do przyjęcia wniosku, iż Długosz odnotował obydwa trzęsienia ziemi (tj. z lutego 1258r. oraz ze stycznia 1259r.), jednakże błędnie je połączył.
Linia 30:
„W tymże zaś roku zdarzyło się trzęsienie ziemi w Królestwie Polskim, uznane za zjawisko nadprzyrodzone”. W ''Katalogu…'' czytamy: „Trzęsienie ziemi w Polsce. Wymieniona miejscowość Kraków”.
''Katalog…'' Pagaczewskiego nie wspomina o żadnych ruchach sejsmicznych w 1348r., jednak Długosz pod tą datą podaje następującą informację: „(…) wielkie trzęsienie ziemi, które nastąpiło w piątek, w uroczystość Nawrócenia św. Pawła
Redakcja Lubelska ''[[Katalog biskupów krakowskich|Katalogów biskupów krakowskich]]'', mówi o trzęsieniu ziemi 23 maja 1442r. Informację
== Klęski elementarne a istotne wydarzenia historyczne ==
Linia 50:
Długosz J., Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego, red. i wstęp J. Wyrozumski, ks.11-12, Warszawa 2004, s.320.
Redakcja Lubelska Katalogów biskupów krakowskich, [w]: Monumenta Poloniae Historica, series nova, V, wyd. W. Szymański, Warszawa 1974.
Kodeks Biblioteki Kórnickiej, [w]: Monumenta Poloniae Historica, V, wyd. A. Bielowski, Lwów 1888.
|