Wikipedia

François Couperin Le Grand: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m lit.
→‎Praca: zmiany redakcyjne, wyprostowanie "kwadratowego" tłumaczenia z ang.wikipedii
Linia 14:
Od [[1693]] roku był nadwornym muzykiem [[Władcy Francji|króla]] [[Ludwik XIV|Ludwika XIV]], skomponował 2 msze organowe, około 230 kompozycji klawesynowych zebranych w 4 księgach (często o tytułach programowych), dzieła kameralne, nawiązujące do [[Arcangelo Corelli|A. Corellego]] i J.B. [[Jean-Baptiste Lully|Lully’ego]], motety religijne; słynny podręcznik gry na klawesynie ''L’Art de toucher le clavecin''.
 
== PracaTwórczość ==
Couperin uznał swój dług wobec włoskiego kompozytora [[Arcangelo Corelli]]ego, wprowadzając za jego przykładem formę sonaty-tria we Francji. Wielka sonata tria Couperina była zatytułowana ''Le Parnasse, ou l′Apothéose de Corelli'' ("Parnas, albo Apoteoza Corelliego"). Couperin połączył włoskie i francuskie style muzyki w zestawie utworów, które nazwał „Les Goûts réunis” ("Style ponownie połączone").▼
 
Couperin jest uważany za jednego z najwybitniejszych francuskich kompozytorów barokowych. Największe osiągnięcia i nowatorstwo widać w jego muzyce klawesynowej i kameralnej, w sonatach i koncertach instrumentalnych.
Jego najsławniejsza książka; „Sztuka [[Klawikord]]u Grającego”, opublikowana w [[1716]]), zawarła sugestie dla dotknięcia, zdobnictwa i innych cech techniki klawiatury. Wpłynęła na grę J.S. Bacha, który zaadoptował [[palcowanie]] Couperinowskie włączając użycie kciuka.▼
 
▲Couperin uznał swój dług wobecWzorując włoskiegosię kompozytorana [[Arcangelo Corelli]]egom, wprowadzając za jego przykłademwprowadził formę sonaty-tria we Francji. WielkaJedna sonataz triaSonat triowych Couperina była zatytułowana jest ''Le Parnasse, ou l′Apothéose de Corelli'' ("Parnas, albo Apoteoza Corelliego"). Couperin połączył włoskie i francuskie style muzykimuzyczne w zestawiecyklu utworów, które nazwał „Les"Les Goûts réunis”réunis" ("Style ponownie połączone").
„Cztery tomy muzyki klawikordu” Couperina, opublikowane w [[Paryż]]u w 1713, 1717, 1722 i 1730, zawierają ponad 230 indywidualnych kawałków, które mogą być zagrane na jednoosobowym klawikordzie. ▼
 
▲Jego najsławniejsza książka; „Sztuka"L'Art [[Klawikord]]ude toucher le Grającego”clavecin", opublikowana w [[1716]]), zawarłazawierała sugestie dla dotknięciabrzmienia, zdobnictwa i innych cech techniki klawiaturyklawiszowej. Wpłynęła na grę [[Johann Sebastian Bach|J.S. Bacha]], który zaadoptowałzaadaptował [[palcowanie]] Couperinowskiecouperinowskie włączając doń użycie kciuka.
Te tomy podziwiał [[Johann Sebastian Bach]] i, dużo później [[Richard Strauss]], jak również [[Maurice Ravel]], który upamiętnił ich kompozytora z ''Le Tombeau de Couperin'' (Memoriał do Couperina).▼
 
▲„CzteryCztery tomy muzyki klawikordu”na klawesyn Couperina, opublikowane w [[Paryż]]u w 1713, 1717, 1722 i 1730, zawierają ponad 230 indywidualnych kawałków, które mogą być zagraneutworów na jednoosobowym klawikordzieklawesyn.
Wiele z utworów Couperina ma poruszające, malownicze tytuły i wyrażające swój nastrój przez kluczowe wybory, awanturnicze czy harmonijne. Były porównywane do miniaturowych poematów symfonicznych. Te cechy przyciągnęły Richarda Straussa.▼
 
▲Wiele z utworów Couperina ma poruszające, malownicze tytuły i, wyrażające swój nastrój przezpoprzez kluczowedobór wybory, awanturniczetonacji czy harmonijneciekawe pomysły harmoniczne. Były porównywane do miniaturowych poematów symfonicznychdźwiękowych. Te cechy przyciągnęły Richarda Straussa.
Na muzykę fortepianu Johannesa Brahmsa wpłynęła muzyka klawiatury Couperina. Brahms wykonał muzykę Couperin publicznie i przyczynił się do pierwszego kompletnego wydania "Piéces de clavecin" przez Friedricha Chrysandera w 1880r.▼
 
== Znaczenie ==
[[Jordi Savall]], wskazał na Couperina jako na „muzyka-poetę”; który uwierzył w Muzykę (z dużym M) wyrażającą się w poezji i prozie. Uwierzył, że jeżeli wchodzimy do poezji muzyki, odkrywamy, że jest to piękniejsze niż piękno samo.▼
 
▲TeDzieła tomyklawesynowe Couperina podziwiał [[Johann Sebastian Bach]] i, dużo później [[Richard Strauss]], jak również [[Maurice Ravel]], który upamiętnił ich kompozytora z ''Le Tombeau de Couperin'' (Memoriał doNagrobek Couperina).
 
▲NaTwórczością muzykęCouperina fortepianuinspirował Johannesasię Brahmsa[[Johannes wpłynęłaBrahms]] muzykapisząc klawiaturyswe Couperinautwory na fortepian. BrahmsWykonał wykonałrównież muzykęjego Couperinmuzykę publicznie i przyczynił się do pierwszego kompletnego wydania "Piéces de clavecin" przez Friedricha Chrysandera w 1880r.
 
Utwory klawesynowe ze swoim bogactwem nastrojów i ilustracyjnością zainspirowały również [[Richarda Straussa]] do orkiestracji niektórych z nich.
 
▲[[Jordi Savall]], wskazał na Couperina jako na „muzyka"muzyka-poetę”;poetę", który uwierzył w Muzykę (zprzez dużymduże M) wyrażającą się w poezji i prozie. Uwierzył, że jeżeli wchodzimy do poezji muzyki, odkrywamy, że jest to piękniejsze niż piękno samoabsolutne.
 
== Zobacz też ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/François_Couperin_Le_Grand”