Znieczulenie ogólne: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szydas (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Anulowanie wersji nr 16203443 autora Szydas
Linia 1:
'''Znieczulenie ogólne''' — kontrolowane, odwracalne (czasowe) i całkowite zniesienie bólu, [[świadomość|świadomości]] i odruchów obronnych osoby znieczulanej. Od czasu wprowadzenia [[Etery|eteru]] popularnie nazywane narkozą (nazwa historyczna). [[Znieczulenie]] ogólne polega na okresowym zahamowaniu czynności [[ośrodkowy układ nerwowy|ośrodkowego układu nerwowego]] przy jednoczesnym utrzymaniu funkcji ośrodków podtrzymujących życie (np. ośrodka oddechowego odpowiadającego za regularne oddychanie). W stan taki wprowadza się pacjentów przed bardzo bolesnymi zabiegami, np.: operacje chirurgiczne, nastawianie złamanych kości, usuwanie zębów i niektóre zabiegi diagnostyczne. Substancje służące do wprowadzania człowieka w stan znieczulenia ogólnego nazywa się [[anestetyki|anestetykami]], a specjalność lekarska zajmująca się znieczuleniami to [[anestezjologia]].
 
Elementy składowe znieczulenia ogólnego to:
Linia 5:
* zniesienie bólu (''analgesia'')
* zwiotczenie mięśni szkieletowych (''relaxatio'')
* zniesienie odruchów (''areflexia'')
 
Stan wyłączenia wszystkich 4 czynności ustroju nazywamy [[anestezja|anestezją]].
 
Istotnym, choć nie przez wszystkich autorów uznawanym elementem anestezjii jest niepamięć wsteczna (''amnesia'').
 
Etapy znieczulenia ogólnego to:
* premedykacja farmakologiczna - okres przygotowania pacjenta do zabiegu przed rozpoczęciempodaniem znieczuleniawłaściwego środka znieczulającego. W czasie premedykacji często podaje się pacjentowi leki uspokajające, [[neuroleptyki]] lub inne leki ułatwiające zniesienie stresu związanego z operacją i przygotowujące pacjenta do zabiegu. W okresie tym stosuje się również odpowiednią, zależną od rodzaju zabiegu, dietę.
* wprowadzenie (indukcja) - okres od rozpoczęcia podawania anestetyku do [[sen|uśnięcia]] pacjenta. W zależności od drogi podania leków wyróżnia się cztery rodzaje indukcji:
** wziewną
Linia 13 ⟶ 18:
** domięśniową
** doodbytniczą.
Można też podawać kilka anestetyków jednocześnie, różnymi drogami (indukcja mieszana), jednak ze względu na bezpieczeństwo chorego rozwiązanie takie stosuje się jedynie w sytuacjach wyjątkowych.
* podtrzymanie (''kondukcja'') - polega na podawaniu kolejnych dawek leków znieczulających, przeciwbólowych i zwiotczającychrozluźniających tak, aby pacjent pozostawał w stanie znieczulenia przez wymagany danym zabiegiem czas.
* zakończenie znieczulenia (wybudzenie) - zaprzestanieprzebiega podawaniabez anestetkówingerencji lekarza lub podaniedzięki podaniu substancji będących odtrutką wobec zastosowanych wcześniej anestetyków. W okresie wybudzania (jak i całego czasu pozostawania w stanie narkozy) pacjent powinien być stale pod opieką lekarską, gdyż użyte leki znieczulające mogą nadal wywierać swoje efekty niepożądane.
 
Można też podawać kilka anestetyków jednocześnie, różnymi drogami (indukcja mieszana), jednak ze względu na bezpieczeństwo chorego rozwiązanie takie stosuje się jedynie w sytuacjach wyjątkowych.
* podtrzymanie (''kondukcja'') - polega na podawaniu kolejnych dawek leków znieczulających, przeciwbólowych i zwiotczających tak, aby pacjent pozostawał w stanie znieczulenia przez wymagany danym zabiegiem czas.
* zakończenie znieczulenia (wybudzenie) - zaprzestanie podawania anestetków lub podanie substancji będących odtrutką wobec zastosowanych wcześniej anestetyków. W okresie wybudzania (jak i całego czasu pozostawania w stanie narkozy) pacjent powinien być stale pod opieką lekarską, gdyż użyte leki znieczulające mogą nadal wywierać swoje efekty niepożądane.
 
Podczas znieczulenia ogólnego istnieje ryzyko tzw. świadomości śródoperacyjnej (zob. [[świadoma narkoza]]) - niezamierzonej świadomości podczas operacji.
 
{{Hmed}}