Rozejm w Niemieży: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Tawbot (dyskusja | edycje)
poprawione linki na przekierowania: Kozacy na Kozak
Mzopw (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Rozejm w Niemieży''' koło [[Wilno|Wilna]] zawarty został pomiędzy [[I Rzeczpospolita|Rzeczpospolitą]] a [[Rosja|Rosją]] [[3 listopada]] [[1656]] rokur.
 
W toczącej się od maja [[1654]] rokur. wojnie wojska rosyjskie wspomagane przez [[Kozak|kozaków]] osiągnęły znaczne sukcesy. W [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkim Księstwie Litewskim]] armia dowodzona przez cara [[Aleksy I Michałowicz|Aleksego Michałowicza]] nie tylko odbiła utracone w [[pokój w Polanowie|I połowie XVII]] wiekuw. tereny, ale zajęła znaczną część [[Białoruś|Białorusi]] oraz samo Wilno. [[Bohdan Chmielnicki]] wspomagany przez Rosjan pod dowództwem Wasyla Buturlina zajął [[Lublin]] i dotarł aż do [[Puławy|Puław]]. Co prawda sprzymierzone z Polską wojska [[Tatarzy|tatarskie]] zmusiły go do powrotu na [[Ukraina|Ukrainę]], ale sytuacja Rzeczpospolitej broniącej się od lipca [[1655]] rokur. przed [[potop szwedzki|najazdem szwedzkim]] była bardzo trudna.
 
Sukcesy [[Szwecja|Szwedów]], którzy zajęli [[Korona Polska|Koronę]] i zmusili [[Jan II Kazimierz|Jana Kazimierza]] do wyjazdu do posiadłości [[Wazowie|Wazów]] na [[Śląsk]] spowodowały, że [[car]] rosyjski zahamował swoją ofensywę na Litwie jesienią 1655 rokur., nie przekraczając [[Niemen|Niemna]]. Obawa przed całkowitym triumfem Szwedów, co spowodowałoby zagrożenie również dla interesów Rosji, skłoniła Aleksego Michałowicza do podjęcia najpierw tajnych rokowań z [[hetman]]em polnym litewskim [[Wincenty Gosiewski|Wincentym Gosiewskim]], a później oficjalnych negocjacji.
 
Żądania terytorialne cara chcącego wykorzystać trudne położenie państwa polsko-litewskiego były bardzo daleko idące. Oprócz zwrotu [[województwo smoleńskie|województw smoleńskiego]] i [[województwo czernihowskie|czernihowskego]] domagał się on znacznej części Białorusi oraz Ukrainy ([[województwo kijowskie|województwa kijowskiego]] i [[województwo bracławskie|bracławskiego]]). Strona polska nie mogła zaakceptować tych propozycji. Sytuacja militarna państwa zmuszała ją jednak do prowadzenia negocjacji. Carowi zaoferowano w zamian za pomoc przeciwko Szwedom koronę Rzeczpospolitej dla jego syna.
 
Przedłużające się rokowania, w trakcie których nie prowadzono regularnych działań wojennych, dały możliwość zwrócenia praktycznie całych sił militarnych Rzeczpospolitej przeciwko Szwedom i odniesienie na tym froncie znacznych sukcesów. Zawarty w takich okolicznościach 3 listopada 1656 rokur. rozejm również można uznać za sukces Polski, zwłaszcza w aspekcie niedługo potem podpisanego w [[traktat w Radont|Radont]] ([[6 grudnia]]) układu rozbiorowego Rzeczpospolitej pomiędzy Szwecją, [[Siedmiogród|Siedmiogrodem]], [[Brandenburgia|Brandenburgią]], Chmielnickim i księciem [[Bogusław Radziwiłł|Bogusławem Radziwiłłem]]. Roszczenia terytorialne cara pozostały nierozstrzygnięte, ale obie strony porozumiały się co do wspólnej walki ze Szwecją i Rosja nasiliła swoje działania przeciwko niej w [[Inflanty|Inflantach]]. Strona polska zobowiązała się do elekcji cara Aleksego.
 
Rozejm niemieżski, nie rozstrzygając zasadniczego sporu terytorialnego i kwestii Ukrainy, okazał się nietrwały. W [[1658]] rokur. Rosja rozpoczęła znów działania wojenne.
[[Kategoria:I Rzeczpospolita]]
[[Kategoria:Historia Litwy]]