Pieniński Potok: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Selso (dyskusja | edycje)
uzupełnienie opisu
Selso (dyskusja | edycje)
grafika, drobne redakcyjne, drobne merytoryczne
Linia 1:
[[Plik:Pieński Potok a1.jpg|250px|thumb|Pieński Potok wpływający do Dunajca]]
[[Plik:Pieninki a1.jpg|250px|thumb|Dolina Pieńskiego Potoku, widok z Zamku Pienińskiego]]
 
'''Pieński Potok''', '''Pieniński Potok''' – potok w [[Pieniny|Pieninach]], będący lewobrzeżnym dopływem [[Dunajec|Dunajca]]. Spływa głęboką doliną oddzielająca [[Masyw Trzech Koron]] od [[Pieninki|Pieninek]]. Jednym z dwu jego większych dopływów jest [[Huliński Potok]]. Źródła Pieńskiego Potoku znajdują się pod [[przełęcz Szopka|przełęczą Szopka]], do Dunajca uchodzi na wysokości ok. 440 m n.p.m. tworząc w miejscu ujścia wysoki [[stożek napływowy]]. Po [[orografia|orograficznie]] prawej stronie ujścia znajdują się wysokie wapienne skały zwane Fujarkami, po lewej stronie [[Ślimakowa Skała]].
 
Pieński Potok ma długość 2,5 km i średni spadek 120 m/km. Dolina którą płynie to jedno z najbardziej dzikich miejsc w Pieninach. Stanowi [[obszar ochrony ścisłej]] i jest niedostępna turystycznie. Porasta ją bujny las mieszany, w stromych zboczach znajdują się białe ściany wapienne porośnięte bogatą florą [[rośliny wapieniolubne|roślin wapieniolubnych]]. W korycie potoku oprócz pospolitego wszędzie [[lepiężnik biały|lepiężnika białego]] zdarza się rzadki [[dzięgiel litwor|litwor arcydzięgiel]]. W dolinie stwierdzono występowanie 30 gatunków ptaków, w tym [[pliszka górska|pliszki górskiej]] i rzadkiego [[pluszcz]]a.
 
Tradycyjna nazwa Pieńskiego Potoku pochodzi z gwary ludowej i jest przez miejscową ludność używana do dzisiaj. W dokumentach pisanych znana jest już z [[1626]]. W literaturze jednak ostatnio coraz częściej wprowadza się nazwę Pieniński Potok. Jego doliną chodzono ok. [[1860]] do [[Zamek Pieniński|Zamku Pienińskiego]], w [[1907]] wyznakowano nawet wzdłuż potoku szlak turystyczny. Jednak wW [[1930]] poteren wykupieniuten terenuzostał wykupiony od prywatnych właścicieli szlak został zamknięty, a cały obszar doliny włączony do [[Pieniński Park Narodowy|Pienińskiego Parku Narodowego]]. W i[[1948]] uznany został za matecznik dzikiej zwierzyny. Co ciekawe, już w 1626 w dokumencie przy nazwie Pieńskiego Potoku znajdujemy zapis: ''„zostawić go w pokoju dla zamrożenia zwierza na potrzebę zamkową”.''
 
=== Bibliografia ===
{{Bibliografiabibliografia start}}
# {{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka|autor link= Józef Nyka|tytuł=Pieniny. Przewodnik. Wyd. IX |miejsce=Latchorzew |data=2006 |wydawca=Wyd. Trawers |isbn= 83-915859-4-8 }}
# {{Cytuj książkę |tytuł=Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20 000, 1:15 000 |miejsce=Kraków |data=2006/07 |wydawca= Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka |isbn= 83-87873-07-1 }}
{{bibliografia stop}}
 
[[Kategoria:Wody Pienin]].