Bojaźń Boża: Różnice pomiędzy wersjami

 

Natomiast bojaźń Boża - to stała postawa ludzkiego serca :

Obok miłości, wiary i służby jest najbardziej pożądaną postawą stworzenia wobec swego Stwórcy. Jak mówi bogobojny Hiob "Bojaźń Pańska zaiste mądrością, roztropnością zaś zła unikanie." Bojący się Pana troszczą się o to, by Go nie obrażać, by Go słuchać, by Bóg był na pierwszym miejscu. Taka postawa leczy lęki ludzkie i przynosi pokój serca.

Kto się Boga boi - ten się nic nie boi.

 

Bojaźń Boża jest darem, o który modlił się król Dawid:

 

Wiąże się ona z ''respektem dla woli Bożej''.

Chroni także ''od przejawów pychy''. Wypływa z niej ''uwielbienie, głęboki szacunek wobec Boga nieskończenie czystego i świętego oraz uznanie Jego suwerennych praw jako [[Stwórca|Stwórcy]]''. Nawet sceptyczny [[Kohelet]] mówi:

W jednym z tekstów mesjańskich [[Izajasz (Biblia)|prorok Izajasz]] występuje ze słowami:

 

Dar bojaźni Bożej jest tym usposobieniem duszy, które sprawia, że pod działaniem Ducha Świętego odczuwa ona jakby instynktownie, wraz z wielkim szacunkiem dla Bożego majestatu i bezgranicznym upodobaniem w Jego ojcowskiej dobroci, żywy wstręt i odrazę do wszystkiego, co mogłoby obrażać tak dobrego, miłosiernego i miłości godnego Ojca: W duszy ożywionej tym darem — pisze św. Teresa z Avila- góruje ponad wszystkim bojaźń obrażania Boga, swego Pana i gorące pragnienie, by czynić we wszystkim Jego świętą wolę.

 

 

W [[Nowy Testament|NT]] [[Jezus]], jak mówi, jest jedno z Ojcem i przyszedł, aby pełnić wolę Ojca. Często sam uspokaja [[apostoł]]ów: '''Nie bójcie się!''' Jak pisze Św. Jan:

 

 

Apostoł Paweł napomina: „zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem, albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania” (Flp 2, 12-13)

 

* [[Miłosierdzie]]