Todd Wiltshire: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Grubel (dyskusja | edycje)
m ort.
drobne merytoryczne
Linia 7:
Pierwsze sukcesy na międzynarodowych arenach przyszły w roku [[1990]]. Jako 22-latek wystartował w finale [[Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu|IMŚ]] na torze [[Odsal Stadium|Odsal]] w [[Bradford (Anglia)|Bradford]] i był rewelacją turnieju. Zdobył 12 punktów, co dało mu trzecią pozycję. Przegrał z [[Szwecja|Szwedem]] [[Per Jonsson|Perem Jonssonem]] i [[Stany Zjednoczone|Amerykaninem]] [[Shawn Moran|Shawnem Moranem]], a w pokonanym polu zostawił między innymi [[Hans Nielsen|Hansa Nielsena]]. Jeszcze w tym samym sezonie na [[Stadion Ellermühle|torze Ellermühle]] w [[Niemcy|niemieckim]] [[Landshut]] wraz z [[Leigh Adams|Leighem Adamsem]] zdobył srebrny medal [[Mistrzostwa Świata Par na Żużlu|MŚP]], przegrali tylko z [[Dania|Duńczykami]].
 
W styczniu [[1992]] na torze w [[Adelajda|Adelajdzie]] Todd uległ groźnej kręgosłupa, która wydawałoby się przekreśliła karierę Australijczyka. Żmudna i długa rehabilitacja przyniosła efekty. Todd stanął na nogi i musiał podjąć decyzję czy wracać na żużlowy owal. Przyjechał do [[Europa|Europy]] i znalazł pracę jako [[menadżer]] i [[mechanik]] [[Marvyn Cox|Marvyna CoksaCoxa]]. W końcu wsiadł na motocykl i zdecydował o powrocie w [[1997]] roku. Jeszcze w tym samym roku startując [[Niemcy|niemiecką]] [[licencja|licencją]] zdobył złoty medal [[Indywidualne Mistrzostwa Niemiec na Żużlu|indywidualnych mistrzostw tego kraju]]. Systematycznie zwiększał częstotliwość startów i w roku [[1998]] drugi raz okazał się najlepszy w Niemczech, by wrócić do [[Australia|Australii]] i w roku [[1999]] zostać [[Indywidualne Mistrzostwa Australii na Żużlu|mistrzem swojego kraju]], powtórzył to w roku [[2001]].
 
Bardzo udany był dla niego sezon [[1999]], bo prócz wspomnianego wcześniej mistrzostwa Australii zdobył z reprezentacją złoty medal [[Drużynowe Mistrzostwa Świata na Żużlu|DMŚ]] w [[Pardubice|Pardubicach]] i wygrał w [[Anglia|angielskim]] [[Poole]] Finał Interkontynentalny, wrócił do elity światowej do [[Grand Prix IMŚ na Żużlu|Grand Prix]]. W roku [[2000]] wystartował wśród najlepszych i jako debiutant zajął ósmą lokatą, na tej samem pozycji uplasował się rok później, w roku [[2002]] był piętnasty, a w roku [[2003]] zajął dalekie dziewiętnaste miejsce. Największe sukcesy po powrocie na tor święcił w narodowej drużynie na [[Drużynowy Puchar Świata na Żużlu|DPŚ]] wygrywał także w roku [[2001]] we [[Wrocław|Wrocławiu]] na [[Stadion Olimpijski we Wrocławiu|stadionie olimpijskim]] oraz w roku [[2002]] w [[Peterborough]].