Jerzy Baksalary: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m minus powtórzenie o Kanadzie |
politechnika zielonogórska nie nosiła imienia J.Gagarina, tego patrona miała Wyższ Szkoła Inzynierska. |
||
Linia 3:
Specjalizował się w [[statystyka matematyczna|statystyce matematycznej]] i [[algebra liniowa|algebrze liniowej]]. Był autorem pond 160 rozpraw i artykułów naukowych publikowanych w prasie specjalistycznej. Laureat nagród Ministerstwa Edukacji Narodowej.
Absolwent Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii [[Uniwersytet im. Adama Mickiewicza|Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza]] w Poznaniu z [[1969]] r. W latach [[1969]]-[[1988]] związany był z Katedrą Matematyki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Od [[1988]] r. podjął pracę w [[Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. T. Kotarbińskiego w Zielonej Górze|Wyższej Szkoły Pedagogicznej]] im. [[Tadeusz Kotarbiński|Tadeusza Kotarbińskiego]] w [[Zielona Góra|Zielonej Górze]], gdzie w latach [[1990]]-[[1996]] pełnił przez dwie kadencje funkcję rektora. W tym okresie uczelnia wzbogaciła się o instytut plastyczny i kolegium [[język francuski|języka francuskiego]] oraz nawiązała szereg nowych kontaktów z zagranicznymi uczelniami wyższymi, m.in. w celu wymiany naukowców i studentów. Od 1996 r. był dziekanem Wydziału Matematyki, Fizyki i Techniki WSP a po połączeniu się WSP z Politechniką Zielonogórską
W [[1991]] r. jako pierwszy rektor wyższej uczelni w Polsce wprowadził oficjalnie płatne studia zaoczne, wyprzedzając o kilka lat urzędowe regulacje prawne w Polsce w tym zakresie. Decyzja ta zaowocowała rozbudową i zakupem obiektów na potrzeby bazy dydaktycznej uczelni (sale wykładowe), oraz powiększeniem bazy noclegowej studentów o kilka akademików. W okresie jego kadencji rektorskich liczba studentów zielonogórskiej WSP wzrosła ponaddwukrotnie.
| |||