Narentanie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
szablon |
rozszerzenie |
||
Linia 1:
[[File:Serb tribes pl.png|thumb|350 px|plemiona serbskie w VII-IX wieku]]
'''Narentanie''' również '''Neretlanie''', '''Paganie''' a od X wieku '''Moranie''' – drobne plemię słowiańskie, które około połowy VII wieku uformowało się na terenach pomiędzy [[Setina|Setiną]] a [[Neretwa|Neretwą]], na wybrzeżu [[Adriatyk|adriatyckim]] na wschód od [[Split]]u<ref>{{cytuj książkę |inni= [[Lech Leciejewicz|L.Leciejewicz (red.)]] |tytuł=Mały słownik kultury dawnych Słowian |strony=429 }}</ref>.
Pochodzenie Narentan nie jest jasne. Mogą być zarówno plemieniem serbskim, które przywędrowało na [[Bałkany]] wraz z główną migracją [[Serbowie od VII do IX wieku|serbską]] po 626 roku, jak i plemieniem [[Sklawini|sklawińskim]], które przesiedliło się zza [[Dunaj]]u w ramach wielkiej migracji sklawińskiej pomiędzy 609 a 615 rokiem. Niewątpliwie plemię uformowało się w wyniku przemieszania się tych migracji słowiańskich<ref name="Was30">{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=30 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski }}</ref>.
W VII i VIII wieku Narentanie weszli w skład wielkiego serbskiego związku plemiennego. W drugiej połowie VIII wieku wykorzystując słabość [[Bizancjum]] zdobyli trzy bizantyńskie wyspy: Brač, Hvar i Kročulę. Pchnęło ich to w kierunku korsarstwa i pośrednio przyczyniło się do tego, że nie utworzyli nigdy własnego organizmu państwowego. W IX wieku rywalizowali o wpływy w rejonie pomiędzy Splitem a [[Dubrownik]]iem z [[Republika Wenecka|Wenecją]] <ref name="Was30"/>. W 867 roku odparli próbę narzucenia im zwierzchnictwa przez Bizancjum, które, w wyniku udanej akcji morskiej przeciw piratom arabskim w rejonie Dubrownika, podporządkowało sobie ziemie [[Duklanie|Duklan]], [[Trebinianie|Trebinian]] i [[Zahumljanie|Zahumlan]] <ref>{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=47 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski }}</ref>. Ostatecznie na początku X wieku książę serbski Piotr Gojnikowić podporządkował swej władzy ziemie Narentan, z powodu trwania przy pogańskiej religii przodków zwanej ''Paganią''. Podporządkowanie Narentan Serbii przyniosło chrystianizację ich ziem w X wieku. Pod władzą serbską Narentanie zachowali znaczną autonomię. Podlegali władzy miejscowych władców plemiennych noszących tytuły ''sędziów'' lub ''książąt'', a nawet ''królów'', jak Slavac, władca Narentan pod koniec X wieku<ref>{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=64 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski }}</ref>. Nadal też uprawiali swój piracki proceder, co na początku XI wieku przyniosło wyprawy doży weneckiego przeciw wyspom Brač, Hvar i Kročuli. Ostatecznie w drugiej połowie XII wieku terytoria Narentan, zarówno lądowe jak i wyspy wcielił do Chorwacji król chorwacki Piotr Kreszimir IV<ref>{{cytuj książkę | tytuł= Historia Jugosławii |strony=49 i 51 |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski }} {{cytuj książkę |inni= [[Lech Leciejewicz|L.Leciejewicz (red.)]] |tytuł=Mały słownik kultury dawnych Słowian |strony=429 }}</ref>.
== Zobacz też ==
* [[plemiona słowiańskie]]
{{Przypisy}}
==Bibliografia==
*{{cytuj książkę |nazwisko=Felczak |imię=W. |autor link=Wacław Felczak |nazwisko 2= Wasilewski |imię 2= T. | tytuł= Historia Jugosławii |wydawca= Ossolineum |miejsce=Wrocław |rok=1985 |strony= |rozdział='' Historia Jugosławii do XVIII wieku'' |adres rozdziału= |nazwisko r= Wasilewski |imię r= T. |autor r link= Tadeusz Wasilewski |isbn=83-04-01638-9 }}
*{{Cytuj książkę||nazwisko= Skowronek |imię=J. |autor link=Jerzy Skowronek|nazwisko2=Tanty |imię2=M. |autor link2=Mieczysław Tanty |nazwisko3=Wasilewski |imię3=T. |autor link3=Tadeusz Wasilewski |tytuł=Historia Słowian południowych i zachodnich |data=1988 |wydawca=PWN |miejsce=Warszawa |isbn=83-01-07549-X |strony=}}
*{{cytuj książkę |inni= [[Lech Leciejewicz|L.Leciejewicz (red.)]] |tytuł=Mały słownik kultury dawnych Słowian |wydawca=Wiedza Powszechna |miejsce=Warszawa |rok=1990 |strony= |isbn=83-214-0499-5}}
{{Plemiona słowiańskie}}
[[Kategoria:Plemiona serbskie]]
[[Kategoria:Plemiona słowiańskie]]
| |||