GEORGE: Różnice pomiędzy wersjami

System GEORGE 3 przyjmował, planował, uruchamiał i wykonywał zadania stosownie do zleceń w tzw. ''języku opisu zadań'', wydawanych bezpośrednio z [[ekranopisuekranopis]]u (obecna nazwa: konsola lub monitor użytkownika) lub zapisanych w pliku [[makrodefinicja|makrodefinicji]] (obecna nazwa: [[skrypt]]).

Charakterystycznymi cechami systemu GEORGE 3 (nazwa nie pochodzi od imienia, lecz jest skrótem[[akronim]]em) były:

[[Makrodefinicja]] (tak jak współcz. skrypt) systemu GEORGE 3 zawierała ciągiemciągi [[zleceń]] (obecnie: poleceń). Każde [[zlecenie]] rozpoczynało się nazwą, po której ewentualnie występowały ciągi parametrów oddzielonych przecinkami oraz kwalifikatorów ujętych w nawiasy. Nazwy zleceń mogły być podawane w postaci pełnej lub dwuliterowych skrótów. Zlecenie mogło być poprzedzone etykietą. W jednym wierszu można było umieścić jedno zlecenie. W przypadku kontynuacji zlecenia w kolejnym wierszu, wiersz należało zakończyć znakiem "-".

GEORGE 3 na ogólnych zasadach (sterowany makrowywołaniami) uruchamiał kompilatory języków [[Algol (język programowania)|ALGOL]], [[PLAN (informatyka)|PLAN]], [[PLAN (informatyka)| PLAN4]], [[FORTRAN]], [[COBOL]], [[BASIC]], [[Jean|JEAN]], [[Pascal (język programowania)|PASCAL]], [[GIN]], a w Polsce dla maszyn [[ODRA 1305]] także języka [[SNOBOL]], [[RATFOR]] i in. (nazwy języków podano w ówczenejówczesnej pisowni).

Należy nadmienić, że powstała cała rodzina systemów operacyjnych GEORGE, rozwijanych równolegle jako [[GEORGE 1]], [[GEORGE 2]], '''GEORGE 3''', [[GEORGE 4]]. Oznaczeń tych nie należy utożsamiać z wersjami systemu, ponieważ były to odrębne systemy o różnym stopniu złożoności (współpracujące np. tylko z pamięcią taśmową PT (GEORGE 2) lub z pamięcią taśmową PT i dyskami DS (GEOORGE 3).