Wojna domowa w Rzeczypospolitej (1704–1709): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 15:
Gdy Szwedzi zagrozili całkowitym podbojem elektoratu Saksonii August II Mocny zrzekł się korony polskiej na rzecz Stanisława Leszczyńskiego we wrześniu [[1706]] na mocy [[pokój w Altranstädt|pokoju w Altranstädt]]. Jeszcze w piątym tygodniu po zawarciu rozejmu, [[29 października]] [[1706]] armia Augusta II pokonała Szwedów w [[bitwa pod Kaliszem (1706)|bitwie pod Kaliszem]], ta mała bitwa nie zmieniła jednak warunków pokoju w Altranstädt.
 
Warunki te zmieniła znacznie więszkawiększa bitwa. W [[1708]] r. król szwedzki, [[Karol XII]], zdecydował się na rozprawę z Rosją i poprowadził swe armie na wschód. Lecz tam Szwedzi ponieśli [[8 lipca]] [[1709]] druzgoczącą klęskę w [[bitwa pod Połtawą|bitwie pod Połtawą]]. Rozpoczęli wtedy szybki odwrót również z terenów Rzeczypospolitej, a wraz z nimi emigrowali ich poplecznicy i zwolennicy Stanisława Leszczyńskiego.
 
W tej sytuacji August II Mocny w [[1709]] wrócił do kraju, jakby zapominając, że kilka lat wcześniej zrzekł się w uroczystym ślubowaniu polskiej korony królewskiej. Zaczął swe nowe rządy od zawarcia z Piotrem I traktatu w [[Toruń|Toruniu]] [[20 października]] [[1709]]. Car zobowiązał się utrzymać go swoją potęgą na tronie polskim: '' ...i zarówno udzielać mu pomocy wojskowej, jak iść mu zawsze na rękę w Rzeczypospolitej Polskiej dobremi usługami.''