Cytokininy: Różnice pomiędzy wersjami

* 2-izopentyloadenina (2iP)

 

Badania prowadzące do odkrycia cytokinin zapoczątkował [[Haberlandt]] w [[1913]] roku, zauważył on, że w izolowanych fragmentach [[tkanka miękiszowa|tkanki miękiszowej]] ziemniaka można wywołać podziały komórek poprzez przyłożenie niewielkich fragmentów [[tkanka przewodząca|tkanki przewodzącej]]. W roku [[1955]] [[F. Skoog]] zastosował do stymulacji podziałów komórek w tkance miękiszowej [[tytoń|tytoniu]] stary preparat [[DNA]] poddany działaniu wysokiej temperatury. Otrzymany w ten sposób roztwór wykazywał zdolność do stymulacji podziałów komórkowych. Z hydrolizatu DNA udało się wykrystalizować substancję aktywną, która nazwano kinetyną. Kinetyny nie udało się nigdy wyizolować z roślin. Jednak w roku [[1964]] [[Letham]] wyizolował z bielma ziarniaków kukurydzy substancję podobną do kinetyny, którą nazwał [[zeatyna|zeatyną]] – RYSUNEK. Obecnie oprócz kinetyny znane są inne związki wykazujące aktywność biologiczną, część z nich występuje naturalnie w roślinach, a cześć jest związkami syntetycznymi.

 

Głównym miejscem syntezy cytokinin jest korzeń, skąd są one transportowane elementami przewodzącymi – drewnem do nadziemnych części rośliny. Mniejsze ilości cytokinin powstają także w owocach, nasionach i młodych liściach.

 

Degradacja cytokinin polega na oderwaniu reszty izopentenylowej.

 

* Cytokininy są substancją regulującą tempo podziałów komórkowych

* Pobudzają wzrost objętościowy komórek

* Powodują transport metabolitów w kierunki organów o wyższej zawartości cytokinin

* Biorą udział w regulacji starzenia się roślin

* Stymulują wzrost pąków pachwinowych

* Uczestniczą w kiełkowaniu nasion – wychodzenie nasion ze stanu spoczynku

 

Należy pamiętać, że wiele procesów zachodzących w roślinach zależy od relacji zawartości różnych regulatorów wzrostu i rozwoju i nie jest możliwe przypisanie regulacji tych procesów do działania tylko jednego związku.

 

 

 

[[Kategoria:Hormony roślinne]]