Joseph Cordeiro: Różnice pomiędzy wersjami

'''Joseph Marie Anthony Cordeiro''', (ur. [[19 stycznia]] [[1918]] w [[Bombay|Bombaju]], zm. [[11 lutego]] [[1994]] w [[Karaczi]]), – [[Pakistan|pakistański]] [[prezbiter|duchowny]] [[katolicyzm|katolicki]], [[kardynał]], [[arcybiskup]] Karaczi.

Studiował literaturę na tamtejszym iniwersytecie i już jako człowiek dorosły wstąpił do Papieskiego Seminarium w Kandy na [[Cejlon|Cejlonie]]. Po przyjęciu [[święcenia kapłańskie|święceń kapłańskich]] 24 sierpnia [[1946]] roku pracował jako [[wikariusz]] w Hydebaradzie i Karaczi. Pełnił też obowiązki wicedyrektora dwóch szkół katolickich w stolicy Pakistanu, a po studiach na [[Oxford University]] objął w [[1953]] roku stanowisko rektora nowego niższego seminarium w tym mieście.

Jednocześnie zajmował się duszpasterstwem młodzieży, dla której wygłaszał rekolekcje. Z nominacji [[Pius XII|Piusa XII]] został [[7 maja]] [[1958]] roku pierwszym pakistańskim biskupem Karaczi.

Uczestnik Soboru Watykańskiego II, aktywny zwłaszcza w komisji ds. zakonników.

Jako ordynariusz Karaczi kładł szczególny nacisk na działalność charytatywną Kościoła wśród najbardziej potrzebujących, wspierał ruchy katolików świeckich, tworzył nowe ośrodki życia zakonnego. W [[1971]] roku został mianowany członkiem Papieskiej Rady Cor Unum, był także przewodniczącym Konferencji Episkopatu Pakistanu. Na [[konsystorz]]u 5 marca [[1973]] roku otrzymał z rąk [[Paweł VI|Pawła VI]] kapelusz kardynalski. Od początku istnienia Synodu Biskupów uczestniczył aktywnie w jego zgromadzeniach, był też członkiem Rady Głownej Synodu. Uczestnik obydwu [[konklawe]] w [[1978]] roku. Był [[legat]]em [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] na 43 Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny w [[Nairobi]] w [[1985]] roku. Zmarł w Karaczi.