'''August Zamoyski''' (ur. [[28 czerwca]] [[1893]] w [[Jabłoń (województwo lubelskie)|Jabłoniu]] na [[Lubelszczyzna|Lubelszczyźnie]], zm. [[19 maja]] [[1970]] w [[Saint-Clar-de-Rivière]], we [[Francja|Francji]]) – polski [[rzeźba|rzeźbiarz]].
Pierwsze nauki pobierał Ww rodzinnym Jabłoniu. Tutaj nauczył się podstaw rzemiosła rzeźbiarskiego. W dużym majątku swoich rodziców poznał podstawy [[Kowalstwo|kowalstwa]] i stolarstwa. W [[1910]] ukończył gimnazjum Chrzanowskiego w [[Warszawa|Warszawie]]. W następnych latach studiował za granicą. W [[Szwajcaria|Szwajcarii]] chodził na wykłady ekonomii na uniwersytecie we [[Fryburg]]u, potem w [[Niemcy|Niemczech]] w [[Heidelberg]]u słuchał filozofii. W [[Berlin]]ie uczęszczał na kurs rysunku malarza Lovisa Corintha. Po wybuchu [[I wojna światowa|wojny]] w [[1914]] dostał się do niewoli niemieckiej. Dzięki usytuowanym krewnym został przeniesiony do Berlina, gdzie pracował jako kamieniarz i snycerz, wieczorami chodził na kursy rysunkowe aktu w szkole Lewin-Funke. W snycerskim warsztacie gdzie pracował dostrzegł go przypadkowo Joseph Wackerle (wykładający w berlińskiej Kunstwerbeschule) i zaproponował mu pracę u siebie. W [[1917]] pracując nadal dla Wackerlego przeniósł się do [[Monachium]]. W trakcie pobytu w tym mieście poznał [[Stanisław Przybyszewski|Stanisława Przybyszewskiego]] i dzięki niemu nawiązał kontakt z [[Poznań|poznańską]] grupą [[Ekspresjonizm (sztuka)|ekspresjonistyczną]] "[[Bunt (grupa artystyczna)|Bunt]]". Po powrocie do kraju brał udział w wystąpieniach tej formacji,a następnie przeniósł się do [[Zakopane]]go. Wraz z [[Leon Chwistek|Leonem Chwistkiem]], [[Tytus Czyżewski|Tytusem Czyżewskim]] i [[Stanisław Ignacy Witkiewicz|Stanisławem Ignacym Witkiewiczem]] współtworzył grupę "Ekspresjonistów Polskich", która wkrótce przyjęła nazwę [[Formizm|Formistów]]. W [[1920]] r. odwiedził [[Nowy Jork]]. Od [[1923]] przebywał głównie we Francji, jednak kilka miesięcy w roku spędzał w Zakopanem, gdzie zachował pracownię. Z tego okresu pochodzą też jego sukcesy sportowe. Do najbardziej spektakularnych należał przejazd rowerem z [[Paryż]]a do Zakopanego - 2928 kilometrów po 130 dziennie. W [[1929]] roku był głównym organizatorem wystawy sztuki polskiej w Paryżu. W latach [[1940]]-[[1955]] mieszkał w [[Brazylia|Brazylii]], gdzie założył i prowadził szkoły rzeźby w [[Rio de Janeiro]] i [[São Paulo]]. Od 1955 roku do śmierci mieszkał i tworzył we Francji. W [[1956]] roku przyjechał do kraju i wygłosił szereg odczytów o swoich doświadczeniach rzeźbiarskich. Do Polski przyjeżdżał jeszcze kilkakrotnie w latach [[1963]]-[[1964]] aby wybrać młodych polskich rzeźbiarzy na stypendium do Francji.
