Termokatoda: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Ohtnim (dyskusja | edycje)
m →‎Konstrukcja: ujednoznaczniono wiki, Replaced: watwat,
m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to ToBot. Autor wycofanej edycji to Ohtnim.
Linia 7:
 
Termokatoda [[emisja|emituje]] elektrony pod wpływem nagrzania do wysokiej [[temperatura|temperatury]]. Pierwsze termokatody budowano z
[[wolfram (pierwiastek)|wolframu]]. Wynikało to z wysokiej [[temperatura topnienia|temperatury topnienia]] tego metalu. Termokatody wolframowe można mocno rozgrzać, co pozwala na zwiększenie termoemisji elektronów. Niestety [[praca wyjścia]] dla tego materiału jest większa niż dla innych metali. Oznacza to duże straty [[Energia (fizyka)|energii]]. Mała [[sprawność]] termokatody wolframowej powoduje, że nie da się uzyskać więcej niż kilka [[miliamper|miliamperów]] na [[Wat (jednostka)|wat]] wydzielanej [[moc]]y. Jednocześnie konstruktorom nie udało się zaprojektować termokatody wolframowej żarzonej pośrednio.
 
Wady termokatody wolframowej spowodowały opracowanie innych typów termokatod, czyli termokatody torowanej i [[tlenek|tlenkowej]]. Termokatoda torowana zbudowana jest z drucika wolframowego z niewielką domieszką [[tor (pierwiastek)|toru]]. Tor w czasie pracy katody [[dyfuzja|dyfunduje]] na powierzchnię i pokrywa ją warstwą [[atom|kilkuatomowej]] grubości. Termokatoda może być grzana do niższej temperatury, bo tor ma dużo niższą pracę wyjścia. W termokatodach torowanych można uzyskać znaczną oszczędność mocy żarzenia w stosunku do tych wykonanych z niedomieszkowanego wolframu.