Wojna szwajcarsko-burgundzka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m literówki |
|||
Linia 11:
Cesarz Fryderyk III Habsburg w Karolu widział poważnego przeciwnika, mogącego zagrozić jego panowaniu w posiadłościach habsburskich w [[Alzacja|Alzacji]] i Lotaryngii. Książę Zygmunt Austriacki regent [[Tyrol]]u i Górnej Austrii w układzie zawartym dnia 9 maja [[1469]] r. w Saint-Omer przekazał te ziemie księciu Burgundii. Karol w zamian obiecał mu wsparcie w konflikcie ze Szwajcarami, którzy w roku 1460 odebrali mu Thurgau. Fryderyk III tymczasem licząc się z wymarciem dynastii burgundzkiej w linii męskiej, zaproponował swojemu synowi Maksymilianowi małżeństwo z siostrą Karola Marią burgundzką. W zamian zaproponował Karolowi tytuł królewski. Władca Burgundii odrzucił propozycję a w roku 1474 przeprowadził kampanię przeciwko arcybiskupstwu Kolonii, które zakończyło się niepowodzeniem po nieudanym oblężeniu [[Neuss]]. Dopiero wówczas Karol zgodził się na małżeństwo swojej siostry z synem Fryderyka. Mimo to, zarówno Fryderyk jak i Zygmunt obawiając się o swoje alzackie posiadłości zacieśnili kontakty z królem francuskim Ludwikiem XI i [[Szwajcaria|Szwajcarią]].
Na przełomie lat 1473-1474 w Konstancji doszło do zawarcia porozumienia pomiędzy alzackimi miastami Rzeszy (Strassburg, Bazylea, Colmar i Schlecttadt), Szwajcarami oraz księciem Zygmuntem Austriackim. Założony w ten sposób związek pokojowy, skierowany był przeciwko
Tymczasem król francuski Ludwik XI, który był faktycznym władcą Karola, rozpoczął systematyczne próby (na drodze dyplomatycznej) osłabienia pozycji księcia Burgundii. Książęta burgundzcy podczas [[wojna stuletnia|wojny stuletniej]], wielokrotnie bowiem sprzysiężali się z Anglikami przeciwko Francji. Sam Karol w latach 1465 i 1472 prowadził wojnę przeciwko Ludwikowi XI. Dlatego też król francuski zamierzał doprowadzić do nowej konfrontacji z potężnym wasalem, licząc przy tym na wystąpienie Szwajcarów przeciwko Burgundii, zagrożonych polityką tego kraju. Ważną rolę w rozmowach pomiędzy Ludwikiem XI a Szwajcarią odgrywał berneńczyk Niklaus von Diesbach, od roku 1468 służący francuskiemu królowi. Dzięki pośrednictwu Diesbacha doszło w dniach 21-26 października [[1474]] r. do zawarcia układu pomiędzy Francją a ośmioma miastami szwajcarskimi m.in. Freiburgiem i Solothurn, którym król zapewnił wsparcie militarne i finansowe w przypadku wojny z Karolem Zuchwałym. Do momentu śmierci króla Szwajcarzy mieli otrzymywać rocznie 20 000 guldenów, do momentu w którym Ludwik nie przystąpi do konfliktu. Szwajcarscy żołnierze na służbie francuskiej otrzymywali 54 złote guldeny rocznie. Jesienią roku 1474 Berno oraz Freiburg wspierane przez alzackie miasta wypowiedziały Burgundii wojnę.
===Wybuch wojny===
| |||