Piosenka autorska: Różnice pomiędzy wersjami

Również we Włoszech pod koniec lat [[lata 50. XX wieku|50.]] i w latach 60. zaistniała i rozwinęła się bardzo płodna tradycja autorskiego śpiewania (wł. cantautore), początkowo pod wpływem wspomnianych już francuskich "chansonniers" a później rozwijająca się już jako własny, różnorodny nurt muzyczny. Choć termin "cantautore" normalnie zakładał społeczno-polityczny kontekst słów piosenek, to jednak zwyczajowo zalicza się do tej kategorii również i tych artystów, którzy pisali bardziej błahe teksty, skierowane do możliwie szerokiej publiczności jak np. [[Domenico Modugno]], uważany zresztą za protoplastę tego zjawiska na gruncie włoskim. Kolejni znani przedstawiciele to: [[Gino Paoli]], [[Luigi TencovTenco]], [[Sergio Endrigo]], [[Fabrizio De André]], [[Francesco De Gregori]], [[Antonello Venditti]], [[Roberto Vecchioni]], [[Ivano Fossati]], [[Lucio Dalla]], [[Francesco Guccini]] czy [[Franco Battiato]]. Do grupy tej zaliczyć też można i [[Umberto Bindi]]ego choć był on tylko autorem muzyki do swoich utworów. To zarazem pokazuje jak nieostre może pojęcie ”śpiewający autor” w konkretnych wypadkach. Dowodem tego jest kolejne nazwisko, neapolitańczyk [[Pino Daniele]], opierający się wszelkim klasyfikacjom, łączący w swoich utworach tak różne gatunki jak: [[jazz]], [[rock]], [[blues]], [[tarantella]] czy [[madrygał]] a śpiewający swe utwory po włosku, neapolitańsku i angielsku.

W tym samym czasie w [[Brazylia|Brazylii]] popularny styl muzyczny [[bossa nova]] ewoluował w kierunku piosenki autorskiej, również o silnych konotacjach politycznych, zwanej Tropicalismo. Dwaj najbardziej znani przedstawiciele gatunku to [[Gilberto Gil]] i [[Caetano Veloso]].