Bitwa pod Puławami: Różnice pomiędzy wersjami

'''Bitwa pod [[Puławy|Puławami]]''' stoczona [[2 marca]] [[1831]] roku w czasie [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]], rozegrała się między wojskami [[Polska|polskimi]] a [[Rosja|rosyjskimi]]. WygraliCzterogodzinna jąbitwa Polacypiechoty polskiej dowodzonej przez porucznika Adama Plewakę i ppor. Apolinarego Nykę oraz batalion strzelców pod dowództwem pułkownika [[Juliusz Małachowski|Juliusza Małachowskiego]]. zakończyła się pełnym sukcesem

W tym czasie na głównym froncie powstania panował zastój. Polacy po [[Bitwa pod Grochowem|bitwie grochowskiej]] nie mieli pomysłu na prowadzenie operacji wojennych, a Rosjanie nie mieli możliwości szturmu na [[Warszawa|Warszawę]]. Generał [[Józef Dwernicki|Dwernicki]] miał plan dostania się na [[PodoleWołyń]], w celu wzniecenia tam powstania. W tym celu należało jednak przejść [[Wisła|Wisłę]] i rozbić siły wroga. W nocy z 1 na 2 marca część jednostek jego [[Korpus (wojsko)|korpusu]], dowodzona przez Juliusza Małachowskiego i pułkownika Kozakowskiego, przeprawiła się przez skutą lodem [[Wisła|Wisłę]], wypłoszyłai wyparła Rosjan z [[Puławy|Puław]] i zajęła osadę.

Pod wieczór 2 marca cały korpus Dwernickiego stanął już w Puławach. Siły Dwernickiego wynosiły 6,5 tysiąca ludzi, przeważnie dobrze wyszkolonego, zaprawionego w boju żołnierza, oraz 12 dział. Był to oddział zbyt duży i zbyt cenny, by przeznaczać go na boje partyzanckie na PodoluWołyniu, ale zbyt słaby, by mógł liczyć się w walce z [[Cyprian Kreutz|Cyprianem Kreuztem]] na Lubelszczyźnie czy [[Fiodor Rydygier|Fiodorem Rydygierem]] na Podolu (11 tysięcy ludzi i 36 dział).