Siemowit II: Różnice pomiędzy wersjami

[[ImagePlik:Ziemowit II Mazowiecki seal.PNG|266px|thumb|right266px|Pieczęć Siemowita II Rawskiego]]

'''Siemowit (Ziemowit) II''' (ur. [[1283]], zm. [[19 lutego]] [[1345]]), – książę [[Warszawa|warszawski]] i [[Liw|liwskiliw]]ski w latach [[1310]]-[[1313]], od [[1313]]r. w wyniku nowego podziału objął rządy w księstwie [[Rawa Mazowiecka|rawskim]] z [[Sochaczew|Sochaczewem]]em, [[Zakroczym|Zakroczymiem]]iem, [[Gostynin|Gostyninem]]em, [[Ciechanów|Ciechanowem]] i [[Wizna|Wizną]], w latach [[1336]]-[[1340]] był regentem w [[Płock|Płocku]]u.

Siemowit II był najstarszym synem [[książęta mazowieccy|księcia mazowieckiego]] [[Bolesław II mazowiecki|Bolesława II]] i jego pierwszej żony [[Litwini|Litwinki]] -– Gaudemundy Zofii. Jeszcze za życia ojca -– zapewne w [[1310]]. Siemowit otrzymał własne księstwo z Warszawą i Liwem, jako głównymi grodami.

Po [[20 kwietnia]] [[1313]] (tj. po śmierci Bolesława II) nastąpił nowy podział [[Mazowsze|Mazowsza]]. Tym razem Siemowit II, jako najstarszy, otrzymał środkową część dziedzictwa ze stolicą w [[Rawa Mazowiecka|Rawie Mazowieckiej]]. Młodsi [[Trojden I]] i [[Wacław płocki|Wacław]] otrzymali odpowiednio dzielnice ze stolicami w [[Czersk (powiat piaseczyński)|Czersku]] i [[Płock|Płocku]]u. Podział ten w pełni nie zadowolił nikogo, w związku z czym w [[1316]] doszło do krótkotrwałej wojny pomiędzy braćmi. Szczegółów konfliktu niestety nie znamy.

[[grafikaPlik:Mazowsze1313.png|right|thumb|200px|podział Mazowsza<br />([[1313]]-[[1345]])]]

W polityce zewnętrznej Siemowit II starał się umiejętnie lawirować pomiędzy potężnymi sąsiadami -– [[Polska|Polską]] [[Władysław I Łokietek|Władysława Łokietka]], [[Zakon krzyżacki|zakonem krzyżackim]], [[Litwa|Litwą]] i [[Czechy|Czechami]]. Polityka takowa wyrażała się m.in. w częstych zmianach sojuszów. Początkowo Siemowit, razem z braćmi, oparł się na Władysławie Łokietku, z którym wspólnie w [[1323]] wprowadzili do [[Halicz (miasto)|Halicza]] syna Trojdena -– [[Bolesław Jerzy II|Bolesława Jerzego II]]. Kontynuacją tej współpracy było włączenie się dwa lata później książąt mazowieckich do organizowanej przez Łokietka koalicji [[Brandenburgia|antybrandenburskiej]].

W [[1326]] Siemowit II doprowadził do nagłej zmiany polityki, zawierając z Krzyżakami układ w [[Brodnica|Brodnicy]], gdzie wielki mistrz gwarantował niezależność i integralność Mazowsza. Fakt paktowania z Krzyżakami nie spodobał się jednak Władysławowi Łokietkowi, który jeszcze w tym samym roku z pomocą litewską uderzył na dzielnice Siemowita, Trojdena i Wacława. Wojna poza zniszczeniem części Mazowsza nie przyniosła Łokietkowi żadnego realnego sukcesu, co więcej konflikt stworzył groźbę trwałego związania się książąt z wrogami Polski -– zakonem bądź Czechami.

Trzy lata później książęta mazowieccy niespodziewanie zdecydowali się poprzeć w wojnie jednak Władysława Łokietka. Krok ten kosztował najmłodszego z braci -– Wacława Płockiego konieczność złożenia [[Władcy Czech|królowi Czech]] [[Jan Luksemburski|Janowi Luksemburskiemu]] hołdu lennego, w związku z czym Siemowit i Trojden w dalszych etapach konfliktu postanowili zachować neutralność.

Polepszenie stosunków z zakonem krzyżackim zaowocowało w [[1333]] propozycją oddania przez wielkiego mistrza Siemowitowi II zdobytego na Polsce [[Brześć Kujawski|Brześcia Kujawskiego]]. Na szczęście Siemowit nie dał się wtedy wciągnąć w misterny plan krzyżakówKrzyżaków, mający na celu definitywne skłócenie książąt mazowieckich z Polską.

Z niezbyt przyjemnego położenia pomiędzy dwomadwiema wrogimi potęgami wybawił Siemowita układ [[Kalisz|kaliski]] z [[8 lipca]] [[1343]], w którym to zawarto "wieczysty" pokój między zakonemZakonem a Polską. Siemowit II jako potencjalny następca [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza Wielkiego]], również ze swojej strony zobowiązał się specjalnym dokumentem zrzec się praw Polski względem [[Pomorze Gdańskie|Pomorza Gdańskiego]] i [[Ziemia chełmińska|ziemi chełmińskiej]].

Najprawdopodobniej nie jest prawdziwa informacja jednego ze źródeł o podróży Siemowita do [[Palestyna|ziemiZiemi świętejŚwiętej]].

Siemowit II zmarł w swoim majątku niedaleko Sochaczewa [[19 lutego]] [[1345]] i został pochowany w (nieistniejącym już dziś) kościele Dominikanów w [[Warka|Warce]] (niektórzy autorzy podają, iż książę został pochowany w katedrze płockiej, lecz brak na to potwierdzenia w źródłach). Z nieznanych przyczyn nigdy nie ożenił się i nie pozostawił potomstwa. Swoje władztwo w testamencie przekazał do podziału między trzech bratanków: [[Bolesław III płocki|Bolesława III]], [[Siemowit III|Siemowita III]] i [[Kazimierz I warszawski|Kazimierza I]]

{{Książę rawski|poprzednik=[[Bolesław II mazowiecki|Bolesław II]]|następca=[[Siemowit III]]<br />[[Kazimierz I warszawski|Kazimierz I]]|urząd=książę rawski|lata=[[1313]]-[[1345]]}}

{{Książę płocki|poprzednik=[[Wacław płocki|Wacław]]|następca=[[Bolesław III płocki|Bolesław III]]|urząd=książę płocki|lata=[[1336]]-[[1340]]<br />regent}}