Alfrēds Rubiks: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Idioma-bot (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 1:
'''Alfrēds Rubiks''' (ur. [[24 września]] [[1935]] w [[Dyneburg]]u) - [[Łotwa|łotewski]] polityk, burmistrz [[Ryga|Rygi]] ([[1984]]-[[1990|90]]1984–1990), I sekretarz [[Komunistyczna Partia Łotwy|Komunistycznej Partii Łotwy]] ([[1990]]-[[1991|91]]1990–1991), po [[1991]] roku jeden z liderów [[Łotewska Partia Socjalistyczna|łotewskich socjalistów]].
 
== Życiorys ==
W latach [[1984]]-[[1990|90]] sprawował urząd burmistrza [[Ryga|Rygi]] - jako przewodniczący Komitetu Wykonawczego Ryskiej Rady Miejskiej<ref> ''"Rubiks był ostatnim sekretarzem łotewskich komunistów, długoletnim merem Rygi. Kazał zlikwidować wszystkie śmietniki w mieście. Żeby wyrzucić śmieci, trzeba określonego dnia o określonej godzinie czatować na samochód-śmieciarkę. Śmieciarki przezwano rubiksami"'', źródło: [[Gazeta Wyborcza]], "Łotwa w plecionej obrączce", [[22 kwietnia]] [[1994]] </ref>. W [[1990]] roku objął stanowisko I sekretarza [[Komunistyczna Partia Łotwy|Komunistycznej Partii Łotwy]] - opowiadał się wówczas przeciwko niepodległości kraju i za pozostaniem jego w granicach zreformowanego [[ZSRR]].
W 1963 ukończył studia na Wydziale Mechanicznym [[Ryski Uniwersytet Techniczny|Ryskiego Instytutu Politechnicznego]], a w 1980 Wyższą Szkołę Partyjną w Leningradzie.
 
W latach 1954–1957 odbywał służbę w [[Armia Czerwona|Armii Radzieckiej]], a następnie pracował jako inżynier-technolog i kierownik biura w fabryce maszyn elektrycznych w Rydze.
Po uniezależnieniu się [[Łotwa|Łotwy]] od [[ZSRR]] w [[1991]] roku aresztowany i skazany za poparcie [[Pucz moskiewski|puczu wojskowego Janajewa z sierpnia 1991 roku]]. W [[1994]] roku został liderem [[Łotewska Partia Socjalistyczna|Łotewskiej Partii Socjalistycznej]] - kontynuatorki partii skupiających promoskiewskich komunistów. Dwa lata później kandydował na urząd prezydenta [[Łotwa|Łotwy]], uzyskując 5 głosów w parlamencie.
 
W latach 60. zajmował kierownicze stanowiska w [[Komsomoł|Komsomole]] [[Łotewska Socjalistyczna Republika Radziecka|Łotewskiej SRR]], był sekretarzem Komitetu Miejskiego w Rydze, a następnie sekretarzem i I sekretarzem Komitetu Centralnego.
W [[1997]] roku został wypuszczony z więzienia za dobre sprawowanie, jednak do dziś nie ma prawa zasiadać w [[Sejm łotewski|łotewskim sejmie]] - rodzinę reprezentuje w nim [[Artūrs Rubiks]], jego syn.
 
Od 1976 pełnił funkcję I sekretarza leningradzkiego komitetu rejonowego KPŁ w Rydze. W latach [[1984]]-[[1990|90]]1980–1991 był deputowanym Rady Najwyższej Łotewskiej SRR. W 1982 objął stanowisko ministra przemysłu. W latach 1984–1990 sprawował urząd burmistrza [[Ryga|Rygi]] - jako przewodniczący Komitetu Wykonawczego Ryskiej Rady Miejskiej<ref> ''"Rubiks był ostatnim sekretarzem łotewskich komunistów, długoletnim merem Rygi. Kazał zlikwidować wszystkie śmietniki w mieście. Żeby wyrzucić śmieci, trzeba określonego dnia o określonej godzinie czatować na samochód-śmieciarkę. Śmieciarki przezwano rubiksami"'', źródło: [[Gazeta Wyborcza]], "Łotwa w plecionej obrączce", [[22 kwietnia]] [[1994]] </ref>. WBył [[1990]]deputowanym rokuna objąłZjazd stanowiskoDeputowanych ILudowych sekretarza [[Komunistyczna Partia Łotwy|Komunistycznej Partii Łotwy]] - opowiadał się wówczas przeciwko niepodległości kraju i za pozostaniem jegoZSRR w granicachlatach zreformowanego [[ZSRR]]1989–1991.
 
W 1990 objął stanowisko I sekretarza [[Komunistyczna Partia Łotwy|Komunistycznej Partii Łotwy]] – opowiadał się wówczas przeciwko niepodległości kraju i za pozostaniem jego w granicach zreformowanego [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. Wszedł również w skład Biura Politycznego [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|KPZR]]. Poparł [[pucz moskiewski|pucz Janajewa]] w sierpniu 1991, stał na czele łotewskiego Komitetu Stanu Wyjątkowego.
 
Po odzyskaniu niepodległości przez Łotwę w 1991 został aresztowany pod zarzutem zdrady ojczyzny. Przebywając w areszcie ubiegał się o mandat poselski w [[wybory parlamentarne na Łotwie w 1993 roku|wyborach do Sejmu]] w 1993. Rok później został liderem [[Łotewska Partia Socjalistyczna|Łotewskiej Partii Socjalistycznej]] – kontynuatorki partii skupiających promoskiewskich komunistów. W 1995 został skazany na 8 lat pozbawienia wolności. Rok później kandydował na urząd prezydenta [[Łotwa|Łotwy]], uzyskując 5 głosów w parlamencie. W 1997 został zwolniony z więzienia za dobre sprawowanie, jednak do dziś nie ma prawa zasiadać w [[Sejm łotewski|łotewskim sejmie]] - rodzinę reprezentuje w nim [[Artūrs Rubiks]], jego syn.
 
{{Przypisy}}
{{Władze Łotewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej}}
[[Kategoria:Ludzie związani z Dyneburgiem|Rubiks Alfrēds]]
[[Kategoria:Burmistrzowie Rygi|Rubiks Alfrēds]]
[[Kategoria:Radni Rygi|Rubiks Alfrēds]]
[[Kategoria:Łotewscy komuniści|Rubiks Alfrēds]]
[[Kategoria:Kandydaci na prezydentów Łotwy|Rubiks Alfrēds]]
 
== Źródła ==
* [http://www.saskanascentrs.lv/ru/people/3 Nota biograficzna na stronie Centrum Zgody] {{lang|ru}}
 
{{Władze Łotewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej}}
{{Władca|
kolor=#778899|
Linia 24 ⟶ 29:
następca=[[Andris Teikmanis]]|
}}
 
{{DEFAULTSORT:Rubiks, Alfrēds}}
[[Kategoria:Burmistrzowie Rygi|Rubiks Alfrēds]]
[[Kategoria:Kandydaci na prezydentów Łotwy|Rubiks Alfrēds]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Dyneburgiem|Rubiks Alfrēds]]
[[Kategoria:Łotewscy komuniści|Rubiks Alfrēds]]
[[Kategoria:Radni Rygi|Rubiks Alfrēds]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1935]]
 
[[et:Alfrēds Rubiks]]