|
'''Francesco Geminiani''' (ur. [[5 grudnia]] [[1687]] w [[Lukka|Lucce]] –, zm. [[17 września]] [[1762]] w [[Dublin]]ie) był [[Włochy|włoskim]] [[barok|barokowym]] [[kompozytor]]em, skrzypkiem i teoretykiem muzyki.
[[Grafika:Francesco Geminiani.jpg|thumb|Francesco Geminiani]]
==Biografia==
SztukiGeminiani muzycznejbył uczyłprzede wszystkim wirtuozem skrzypiec, jego uczniowie nazywali go ''Il Furibondo'' – ''szaleniec''. Sam uczył się gry i komponowania u [[Alessandro Scarlatti |Scarlattiego]], później w[[Carlo MediolanieAmbrogio Lonati |Lonatiego]] a następnie i [[Arcangelo Corelli |Corelliego]]. Od roku [[1711]] , Geminianibył dyrygowałkapelmistrzem w [[Neapol |Neapolu]] , jako kapelmistrzu. W [[1714]] roku , ciesząc się już dużą reputacją przybyłwyjechał do [[Londyn |Londynu]] u, gdzie został protegowanym Williama Capela, 3. hrabiego Essex. W roku [[1715]] wykonywał koncertygrał wspólnie z [[Georg Friedrich Händel|Georgiem Friedrichem Händlem]] dla dworu [[Jerzy I Hanowerski|Jerzego I Hanowerskiego]]. Grającemu na skrzypcach Geminianiemu akompaniował Händel na klawesynie. Obaj kompozytorzy cenili się nawzajem i przyjaźnili. ▼Geminiani urodził się we włoskim mieście [[Lukka]].
Geminiani żył w Londynie komponując i grając, zajmował się także kolekcjonowaniem dzieł sztuki. Po wieloletnim pobycie w [[Paryż]]u, powrócił do Londynu w [[1755]]. W [[1761]] roku podczas wizyty w Dublinie służący skradł mu partyturę utworu, nad którym Geminiani długo pracował. Stratę rękopisu Geminiani przeżył tak głęboko, że odbiło się to na jego zdrowiu i miało stać się przyczyną wcześniejszej śmierci.
▲Sztuki muzycznej uczył go [[Alessandro Scarlatti]], później w Mediolanie Lonati a następnie [[Arcangelo Corelli]]. Od roku [[1711]], Geminiani dyrygował w [[Neapol|Neapolu]], jako kapelmistrz. W [[1714]] roku, ciesząc się już dużą reputacją przybył do [[Londyn|Londynu]], gdzie został protegowanym Williama Capela, 3. hrabiego Essex. W roku [[1715]] wykonywał koncerty wspólnie z [[Georg Friedrich Händel|Georgiem Friedrichem Händlem]] dla dworu [[Jerzy I Hanowerski|Jerzego I Hanowerskiego]]. Grającemu na skrzypcach Geminianiemu akompaniował Händel na klawesynie. Obaj kompozytorzy cenili się nawzajem i przyjaźnili.
Geminiani był autorem wielu [[concerto grosso|concerti grossi]]''. W 1751 roku w Londynie ukazała się jego ''Art of Playing the Violin''. Był też autorem ''Guida harmonica'' oraz ''Art of Playing the Guitar''.
Geminiani żył w Londynie komponując i grając, próbując także zebrać nieco dzieł sztuki, ze względu na swe kolekcjonerskie upodobania.
Po tym jak odwiedził [[Paryż]] i spędził tam wiele lat, powrócił do Londynu [[1755]]. W [[1761]] gdy zatrzymał się w [[Dublin|Dublinie]],służący ukradł mu partyturę utworu, nad którym Włoch długo pracował. Gniew jaki odczuwał zaszkodził poważnie jego zdrowiu i przyspieszył śmierć.
''Il Furibondo'', ''szaleniec'', jak go nazywali jego włoscy uczniowie, był przede wszystkim wirtuozem skrzypiec. Geminiani był autorem wielu [[concerto grosso|concerti grossi]]'' . W Londynie opublikował książkę pod tytułem ''Art of Playing the Violin'' opublikowaną w ([[1751]]) roku. Dzieła te wraz z ''Guida harmonica'' z około [[1752]], i ''Art of Playing the Guitar'' to chyba najlepsze dzieła epoki Geminianiego teoretyczne dotyczące muzyki i harmonii.
==Linki==
| 