Józef Friedlein: Różnice pomiędzy wersjami

Pochodził ze znanej krakowskiej rodziny księgarzy i wydawców zamieszkałej pod Wawelem od [[1796]]. Był księgarzem, wydawcą, kolekcjonerem i bibliofilem. Ukończył [[I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie|Gimnazjum św. Anny]] w [[1848]], w [[1850]] studiował geologię na UJ. Po śmierci ojca w [[1855]] odziedziczył rodzinną firmę wydawniczą, uruchomił księgarnię w [[Kamienica Hetmańska w Krakowie|Kamienicy Hetmańskiej]] na Rynku Głównym. Rozwinął dział antykwaryczny, gromadził ryciny, mapy, numizmaty. Wydawał dzieła naukowe, publikował prace Juliana Dunajewskiego, Józefa Szujskiego, podręczniki, albumy, mapy i nuty. Pełnił funkcję przewodniczącego Stowarzyszenia Księgarzy Krakowskich.

W [[1866]] znalazł się w składzie Rady Miejskiej w Krakowie. Wszedł w skład sekcji ekonomicznej zajmującej się sprawami gospodarczymi miasta. Zajął się organizacją straży pożarnej. W latach 1884-1893 pełnił funkcję wiceprezydenta Krakowa, był najbliższym współpracownikiem prezydenta [[Feliks Szlachtowski|Feliksa Szlachtowskiego]], którego po rezygnacji 24 maja 1893 zastąpił na stanowisku prezydenta Krakowa<ref>{{Cytuj pismo |nazwisko=Hołuj|imię=Dominika|tytuł=Rola samorządu terytorialnego w kształtowaniu procesu rozwoju Miasta Krakowa w okresie autonomii (1866-1918)|czasopismo=Zeszyty naukowe Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Bochni|oznaczenie= |numer=5|strony=50}}</ref>. Ponownie został wybrany na to stanowisko 15 czerwca 1899.

Friedlein jako wiceprezydenta zatrudnił [[Juliusz Leo|Juliusza Lea]]; obaj w [[1902]] po raz pierwszy podnieśli problem rozszerzenia granic Krakowa. Friedleina zmuszono do rezygnacji ze stanowiska prezydenta, 30 czerwca 1904 złożył on dymisję, którą Rada Miasta przyjęła 7 lipca 1904 powołując na stanowisko prezydenta dotychczasowego wiceprezydenta Juliusza Lea.