Louis Phélypeaux (1705–1777): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kelvin (dyskusja | edycje)
linki, red.
Kelvin (dyskusja | edycje)
dr.red.
Linia 6:
Jego ojcem był [[Louis Phélypeaux (1672-1725)|Louis Phélypeaux]], [[markiz]] de La Vrillière, a matką [[Françoise de Mailly-Nesle]] (1688-1742). W 1723 r. zastąpił swego ojca na stanowisku [[sekretarze stanu ds. protestantów|sekretarza stanu ds. protestantów]], który był odpowiedzialny za kontrolę poczynań [[Hugenoci|hugenotów]], pełniąc tę funkcje do 1775 r. (nie przeszkodziło mu to zostać wolnomularzem w [[1735]]). W roku [[1749]] [[Ludwik XV]] uczynił powołał go także na [[Sekretarz Stanu Domu Królewskiego|Sekretarza Stanu Domu Królewskiego]], na którym to stanowisku pozostał do roku [[1775]] ustanawiając rekord długości służby ministerialnej.
 
Otrzymał [[Order św. Ducha]] i byłbędąc później kanclerzem kapituły orderu. Gdy odwołano [[Étienne-François de Choiseul]]a w grudniu [[1770]] roku, służyłzostał jako [[francuscy ministrowie spraw zagranicznych|sekretarzsekretarzem spraw zagranicznych]] do czerwca roku [[1771]]. Użycie przezeń metody ''[[Lettre de cachet|lettres de cachet]]'' w sprawie [[Louis-René de Caradeuc de La Chalotais|La Chalotais]]'a wywołało kontrowersje, więc w roku [[1775]] Phélypeaux zrezygnował z wszystkich ministerialnych stanowisk.
 
W roku [[1724]] poślubił [[Amélie Ernestine de Platen]] (zm. 1752). Zlecił [[Jean François Chalgrin|Chalgrinowi]] projekt [[Hôtel de Saint-Florentin]], z którego to budynku potem korzystali [[Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord|Talleyrand]] i [[James Mayer Rothschild]] (dziś część ambasady USA na [[Place de la Concorde]]).