Niccolò Tartaglia: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m int.
Cardan -> Cardano
Linia 16:
W [[1535]] doszło do „meczu matematycznego” pomiędzy Fiorem a Tartaglią w którym każda ze stron podała drugiej 30 równań do rozwiązania. Podczas gdy zadania przygotowane przez Tartaglię były bardzo różnorodne, te podane przez Fiora dotyczyły tylko jedynego typu równań które Fior potrafił rozwiązać. Rankiem [[13 lutego]] [[1535]] Tartaglia odkrył sposób na rozwiązywanie tego typu równań i mecz wygrał.
 
CardanCardano uprosił Tartaglię w [[1539]] o wyjawienie metody rozwiązywania równań sześciennych, w zamian zobowiązując się do dochowania tajemnicy i nieujawniania metody. W [[1540]], [[Lodovico Ferrari]], asystent Cardana, odkrył metodę redukcji [[równanie czwartego stopnia|równań czwartego stopnia]] do równań sześciennych. Razem z metodą rozwiązywania tych ostatnich pozwało to rozwiązać wszystkie typy równań stopnia 4.
 
W [[1543]] Cardano i Ferrari odwiedzili zięcia del Ferro w [[Bolonia|Bolonii]] i odkryli, że to del Ferro był pierwszym matematykiem który rozwiązał równania trzeciego stopnia. Cardano uznał że obietnica dana Tartaglii nie obowiązuje go więcej i opublikował metodę rozwiązywania równań 3. i 4. stopnia w swoim dziele ''Ars Magna'' w [[1545]].