Bitwa pod Stockach (1799): Różnice pomiędzy wersjami

Pozbawiony świeżych [[odwód|odwodów]] i świadom, że dywizja gen. Dominique`a Vandamme`a nie zdąży na pole bitwy; Jourdan musiał w końcu uznać się za pokonanego. Wydał rozkaz do generalnego odwrotu. W jego trakcie [[ariergarda|straż tylna]] gen. Charlesa Lefebvre`a toczyła zacięte walki osłonowe; jej 67. pułk liniowy i 25. pułk lekki poniosły bardzo ciężkie straty i trzeba je było odbudować niemal od podstaw. Na szczęście fatalna w skutkach [[szarża]] nie zmarnowała wszystkich pułków francuskiej kawalerii. Te które ocalały wzięły na siebie ciężar osłony odwrotu pobitej armii – 1. i 27. pułk dragonów, 4. i 5. pułk [[huzarzy|huzarów]] oraz 1., 8. i 10. [[szaserzy|pułk strzelców konnych]]. Na pobojowisku pozostało ponad 4 000 żołnierzy francuskich, w tym 2 000 poległych i rannych. [[Taktyka]] austriacka, choć przyniosła efekt, okazała się w sumie bardzo kosztowna – linia francuskiego oporu w końcu zaczęła pękać, jednak zostało to opłacone stratą około 5 800 żołnierzy, w tym blisko 2 900 poległych i rannych. Porażka pod Stockach zmusiła Jourdana do odwrotu ze [[Schwarzwald]]u z powrotem nad linię [[Ren]]u w celu oparcia się plecami o tę naturalną przeszkodę. To dawało szanse na zatrzymanie austriackiej ofensywy mniejszymi siłami. Jourdan czekał na drugie spotkanie z arcyksięciem Karolem. Nie doczekał się jednak. Nieoczekiwanie dla Francuzów dalsza kampania arcyksięcia Karola skierowała się na [[Szwajcaria|Szwajcarię]].

 

* Marian Kujawski „Wojska Francji w wojnach rewolucji i cesarstwa 1789-1815„ Adiutor Warszawa-Londyn 2007 ISBN 83-86100-77-X

 

http://www.maproom.org/00/13/present.php?m=0024}}

 

 

 

[[cs:Bitva u Stockachu (1799)]]