Bitwa nad Kagułem: Różnice pomiędzy wersjami

'''Bitwa nad Kagułem''' miała miejsce [[1 sierpnia]] [[1770]] podczas [[V wojna rosyjsko-turecka|wojny rosyjsko-tureckiej 1768-1774]].

 

 

Armia turecka dowodzona przez wielkiego wezyra Halil-beja (50 000 [[piechota|piechoty]], 100 000 [[jazda|jazdy]], 180<ref>Mała Encyklopedia Wojskowa; 130 dział; Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia</ref> [[działo|dział]]) zajmowała mocną pozycję na wschodnim brzegu rzeki [[Kaguł (rzeka)|Kaguł]]. Ponadto w odległości 20 km stała [[Chanat krymski|armia Tatarów krymskich]] w sile do 80 000 zołnierzy<ref>Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia</ref>, która zadrażała tyłom armii rosyjskiej. Wódz turecki zamierzał zaatakować armię [[Rosja|rosyjską]] Rumiancewa (33 000<ref>Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia; 17 000; Mała Encyklopedia Wojskowa</ref> piechoty, 5000 jazdy, 118 dział), mając nadzieję na łatwe zwycięstwo nad znacznie mniej licznym przeciwnikiem. Rumiancew wydzielił dla przykrycia tyłów swej armii 11 tysięczny oddział, a z pozostałymi siłami 27 tys. żołnierzy i 118 dział, ubiegł Turków i w nocy na [[1 sierpnia]] ruszył w stronę ich pozycji. Armię swą uszykował w 5 czworoboków piechoty, między którymi znajdowała się jazda. Czworobokami atakował armię turecką z z frontu, skrzydeł i tyłu. Wódz turecki widząc zbliżających się Rosjan około 5 rano rzucił do natarcia swą jazdę. Po trzech godzinach walk jazda turecka została odparta, głównie za sprawą ognia dział i piechoty. Doszło do wymiany ognia artyleryjskiego, po którym Rosjanie ruszyli do natarcia na obóz turecki. Turcy po odparciu Rosjan wykonali kontruderzenie, wdzierając się w rosyjski czworobok prawego skrzydła. Trudną sytuację uratowała [[szarża]] jazdy rosyjskiej. [[Janczarzy]] zostali odrzuceni z powrotem do własnego obozu. Rosjanie natychmiast ruszyli do generalnego natarcia, przełamując turecką obronę. Armia turecka rzuciła się do ucieczki. Turcy stracili około 20 000 zabitych i rannych oraz 140 dział, Rosjanie natomiast 1500 zabitych i rannych. Dnia [[3 sierpnia]] Rumiancew dopadł uciekających Turków na przeprawie przez [[Dunaj]], zadając im dalsze poważne straty i powodując ich bezwładna ucieczkę. Wojska Rumiancewa zdobyły nad Dunajem 30 armat i obozy.

Dla upamiętnienia tego znakomitego zwycięstwa [[Katarzyna II Wielka|Katarzyna II]] rozkazała zbudować w [[Carskie Sioło|Carskim Siole]] obelisk. Król [[Prusy (państwo)|Prus]] [[Fryderyk II Wielki|Fryderyk II]] wysłał list gratulacyjny, w którym porównał rosyjskie zwycięstwo do czynów starożytnych Rzymian.

 

 

{{Przypisy}}

 

 

 

[[cs:Bitva u Kagulu]]