Laureano Eleuterio Gómez Castro: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w 1889 roku, w Bogocie . Ukończył się studia inżynieryjne, szybko jednak poświęcił się działalności politycznej i w 1932 roku stanął na czele patii konserwatywnej. Był gorącym zwolennikiem rządów autorytarnych, z uznaniem odnosił się do faszystowskich systemów. Kilkakrotnie z powodu swojej działalności politycznej musiał udawać się na emigrację. W 1946 roku w Kolumbii przejęli władzę konserwatyści i Gómez objął w nowym rządzie stanowisko Ministra Spraw Zagranicznych. Niemniej wkrótce potem oskarżony został o udział w zamachu na życie przywódcy liberałów udał się na emigrację. Do Kolumbii wrócił w 1950 roku. Przeprowadzone wówczas wówczas warunkach stanu wyjątkowego wybory zapewniły u urząd prezydenta. Sprawował represyjne rzady, wprowadził cenzurę prasy i prześladował przeciwników politycznych. Polityka ta doprowadziła do wybuchu powstania chłopskiego. W 1953 roku Gómez został zmuszony do rezygnacji ze stanowiska i udania się na emigrację do [[Franco|frankistowskiej]] [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Jednak nastepca Gómeza – [[Gustavo Rojas Pinilli]] rządził jeszcze brutalniej od niego. W 1957 roku Gómez powrócił do Kolumbii, doporawdzającdoprowdzając we współpracy z liberałami do wyboru prezydenta [[Alberto Camargo]]. Zmarł w Bogocie w 1965 roku.