Saukowie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Saukowie''' (Sacs) - plemię indiańskie należące do algonkińskiej rodziny językowej. Pierwotnie zamieszkiwali większa część lasów północnego [[Wisconsin]], następnie zostali wyparci przez Czipewejów i osiedlili się pomiędzy południowym brzegiem Jeziora Górnego,zachodnim brzegiem Jeziora Michigan i wschodnim brzegiem [[Missisipi]]. Tam też zjednoczyli się ze spokrewnionym, ze sobą plemieniem Lisów, tworząc duże, silne i wojownicze plemię. Od tej pory często wspierani przez Dakotów prowadzili ustawiczna wojnę z Czipewejami. W 1804 Amerykanie zaprosili Sauków na rozmowy pokojowe. Niektórzy wodzowie udali się do St. Louis gdzie zostali poczęstowani alkoholem i zaproponowano im podpisanie traktatu, który oddawał Stanom Zjednoczonym 6 milionów hektarów terenów plemiennych w zamian za nieco ponad 2 tysiące dolarów.

Gdy w 1812 wybuchła wojna amerykańsko-brytyjska, część Sauków pod wodza Czarnego Jastrzebia stanęła po stronie Brytyjczyków. Tymczasem główny wódz obu plemion, [[Keokuk]], był stronnikiem Amerykanów. Rozdźwięki w plemionach pogłębiły się, gdy Keokuk oddał Stanom Zjednoczonym wszystkie tereny plemienne, położone na wschód od Missisipi. W 1833 r. Saukowie rozpoczeli działania wojenne znane póżniej jako "Wojna Czarnego Jastrzębia". W wyniku przegranej Saukowie musieli opuścić tereny na wschód od Missisipi i dołaczyli do Lisów, osiadłych już na terenie obecnego stanu [[Iowa]].