Maiale: Różnice pomiędzy wersjami

▲W 1935 roku został we Włoszech utworzony, tajny ośrodek zajmujący się konstrukcją specjalnych morskich środków szturmowych. W późniejszym czasie został on przekształcony w jednostkę dywersyjną noszącą oznaczenie [[10 flotylla MAS]]. Jednostka skupiała odziały [[Płetwonurek|płetwonurków bojowych]], [[Żywa torpeda|żywych torped]] i [[Motorówki wybuchowe typu MTM|motorówek wybuchowych]]. Jej baza mieściła się u ujścia rzeki [[Serchio]], między portami [[La Spezia]] i [[Livorno]]. Szkoleni tam płetwonurkowie bojowi otrzymali torpedę kierowaną, stworzona przez dwóch oficerów marynarki - [[Teseo Tesei]] i [[Elios Toschi|Eliosa Toschi]]. Nazwa Maiale (Świnia), została nadana torpedzie przez używające jej załogi. Pochodzi ona (wg. różnych źródeł) bądź od trudności sterowania i utrzymania się na "grzbiecie" torpedy, bądź od obsceniczności sposobu jej dosiadania.

▲Żywa torpeda SLC została skonstruowana w oparciu o standardową [[Torpeda|torpedę]] kalibru 533 mm, stosowaną we włoskiej Marynarce Wojennej. Jej długość wynosiła 6,70 m. Napęd stanowił silnik elektryczny, zasilany przez 30 [[Akumulator|akumulatorów]] o napięciu 60 V. Pozwalało to osiągać prędkość 2,5 węzła na powierzchni i 1,5 węzła w zanurzeniu. Napęd torpedy posiadał cztery biegi. Trzy zakresy prędkości do przodu i jeden wstecz. Załogę pojazdu stanowiło dwóch ludzi: sternik (z reguły [[oficer]]) i mechanik - [[podoficer]]. Siedzieli oni okrakiem na torpedzie w specjalnych siedziskach. Oba siedziska były nieco obudowane. Sternik posiadał przed sobą osłonę ze [[Szkło organiczne|szkła organicznego]], która chroniła go prze bryzgami fal w czasie marszu na powierzchni. Za osłoną znajdowały się przyrządy kontrolno-pomiarowe torpedy. Za stanowiskiem mechanika znajdował się pojemnik rufowy. Znajdowały się w nim takie narzędzia jak nożyce do cięcia sieci zagrodowych, magnetyczne uchwyty do mocowania ładunków wybuchowych oraz zapasowe aparaty tlenowe. Obaj członkowie załogi byli ubrani w skafandry do nurkowania i aparaty tlenowe, które umożliwiały sześciogodzinne przebywanie pod wodą. Pojazdy typu SLC mogły zanurzać się na maksymalną głębokość 30 metrów. Uzbrojenie torpedy stanowiła odczepiana głowica bojowa o masie do 300 kg, wyposażona w zapalnik zegarowy.

▲W późniejszym okresie, skonstruowano nowocześniejszy model pojazdu. Był on znany pod oznaczeniem '''SSB''' ('''S'''iluro '''S'''an '''B'''artolomeo - Torpeda św. Bartłomieja). Była ona wyposażona w rodzaj niewielkiej kabiny zapewniającej większy komfort załodze.

▲[[Grafika:Maiale at gosport.jpg|thumb|300px|right|Żywa torpeda typu SSB]]

▲{{wojsko stub}}

▲{{Szablon:Włoskie okręty wojenne 2WŚ}}

▲[[Kategoria:Okręty włoskie z okresu II wojny światowej]]