Rubel łotewski: Różnice pomiędzy wersjami

W 1987 r. utworzono Łotewski Republikański Bank będący filią Banku Państwowego [[ZSRR]]. Jednostka ta nie miała jednak prawa emisji waluty. 2 marca 1990 r. Rada Najwyższa [[Łotewska Socjalistyczna Republika Radziecka|Łotewskiej SRR]] przyjęła rezolucję o utworzeniu Banku Łotwy. Rezolucja powoływała do życia niezależny [[Bank Łotwy]] i przyznawala mu prawo emisji waluty narodowej. Rezolucja znalazła praktyczne wykorzystanie dopiero po ogłoszeniu niepodległości przez Łotwę i rozpadzie ZSRR w 1991 r. Prawem ogłoszonym przez Radę Najwyższą Republiki Łotewskiej w dniu 3 września 1991 r. restytuowano Bank Łotwy jako centralną instytucję finansową kraju z prawami do emisji środków płatniczych. Pierwszym zadaniem banku było wprowadzenie do obiegu waluty narodowej z uwagi na zmniejszającą się ilość banknotów sowieckich znajdujących się w obiegu (emitowane były w Rosji) oraz rosnącą inflację tej waluty. Utworzono Komitet Reformy Walutowej Republiki Łotewskiej, który w dniu 4 maja 1992 r. ogłosił rezolucję wprowadzającą do obiegu walutę przejściową, rubla łotewskiego. Do obiegu wprowadzono banknoty projektu artysty Kirilsa Šmeļkovsa o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 50, 200 i 500 rubli łotewskich<ref>[http://www.bank.lv/eng/main/all/lvnaud/lnv/]</ref>. W następnym roku (październik 1993) do obiegu weszły banknoty w walucie [[Łat|łatowej]] zastępując ruble łotewskie.