Wikipedia

Polska Partia Socjalno-Demokratyczna Galicji i Śląska Cieszyńskiego: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
uzupełnienie hasła
m poprawa linków
Linia 18:
W maju [[1907]] r. po kolejnej reformie prawa wyborczego [[Rada Państwa (Austria)|Rady Państwa]] weszło sześciu przedstawicieli PPSD: [[Herman Diamand]] i [[Józef Hudec]] ze [[Lwów|Lwowa]], [[Herman Lieberman]] z [[Przemyśl]]a, [[Jędrzej Moraczewski]] ze [[Stryj]]a, [[Tadeusz Reger]] z okręgu [[Frysztat|frysztacko]] - [[Bogumin|bogumińskiego]] oraz [[Ryszard Kunicki]] z okręgu [[Cieszyn|cieszyńsko]] - jabłonkowskiego. Mandatu nie otrzymał natomiast [[Ignacy Daszyński]]<ref>Ogółem do Rady Państwa wybrano 87 socjlaistów, z czego 49 Niemców, 24 Czechów, 6 Polaków, 5 Włochów, 2 Ukraińców i 1 Rumun</ref>. [[Tadeusz Reger]] by umożliwić Daszyńskiemu uzyskanie mandatu złożył swój mandat. W uzupełniających wyborach w grudniu [[1907]] r. [[Ignacy Daszyński]] został wybrany na posła z okręgu [[Frysztat|frysztacko]] - [[Bogumin|bogumińskiego]]. PPSD w tych wyborach uzyskała 78.790 głosów na 35 kandydatów.
 
W wyborach w [[1911]] r. PPSD wprowadziła [[Rada Państwa (Austria)|Rady Państwa]]: [[Herman Diamand|Hermana Diamanda]] i [[Józef Hudec|Józefa Hudeca]] ze [[Lwów|Lwowa]], [[Ignacy Daszyński|Ignacego Daszyńskiego]], [[Zygmunt Marek|Zygmunta Marka]] z [[Kraków|Krakowa]], [[Zygmunt Klemensiewicz|Zygmunta Klemensiewicza]] z okręgu podkrakowskiego (wybory wygrał tu również [[Ignacy Daszyński]] i przekazał swój mandat kolejnemu kandydatowi), [[Herman Lieberman|Hermana Liebermana]] z [[Przemyśl]]a, [[Jędrzej Moraczewski|Jędrzeja Moraczewskiego]] ze [[Stryj]]a. Mandat na [[Śląsk Cieszyński|Śląsku Cieszyńskim]] odzyskał [[Tadeusz Reger]], utracił go natomiast [[Ryszard Kunicki]]. W wyborach uzupełniających w [[1913]] r. w okręgu [[Podgórze]] - [[Wieliczka]] mandat uzyskał [[Emil BoborwskiBobrowski]]. Tym samym PPSD posiadała 9 posłów. Wspierali ich: czeski socjalista [[Piotr Cingr]] oraz [[Semen Wityk]] z Ukraińskiej Partii Socjalno-Demokratycznej. PPSD uzyskała 70.653 głosy na 23 kandydatów.
 
Ostatni sukces PPSD uzyskała w niepodległej Polsce. W [[Wybory parlamentarne w Polsce w 1919 roku|wyborach parlamentarnych w 1919 roku do Sejmu Ustawodawczego]]. W zachodnie części [[Galicja|Galicji]] PPSD uzyskała 174.417 głosów (18% głosów ogółem i 39% głosów w miastach), wprowadzając do [[Sejm Ustawodawczy (1919-1922)|Sejmu Ustawodawczego]] 14 posłów (na ogólną liczbę 69 wybranych). Ponadto na mocy Dekretu Tymczasowego Naczelnika Państwa z [[29 listopada]] [[1918]] r. do Sejmu weszli z [[Galicja wschodniaWschodnia|Galicji wschodniej]] byli członkowie [[Rada Państwa (Austria)|Rady Państwa]], w tym 3 członków PPSD, oraz zgodnie z dekretem z [[14 marca]] [[1919]] r. 4 posłów wyłonionych jako uzgodniona lista. Tym samym PPSD wyłoniła 21 posłów (35 osobowym klubie Związku Polskich Posłów Socjalistycznych).
 
== Cele działania ==
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Polska_Partia_Socjalno-Demokratyczna_Galicji_i_Śląska_Cieszyńskiego”