AGM-154 JSOW: Różnice pomiędzy wersjami

'''AGM-154 JSOW''' ('''''J'''oint [[Broń standoff|'''S'''tand'''O'''ff]] '''W'''eapon'') — bomba szybująca zdolna do precyzyjnego atakowania celów naziemnych. Symbol '''AGM''' od [[Język angielski|ang.]] '''''A'''ir-to-'''G'''round '''M'''issile'' oznaczający [[Pocisk odrzutowy|pocisk rakietowy]] został nadany ze względu na planowane dodanie do bomby systemu napędowego, który ma znacznie wydłużyć jej zasięg.

W [[1986]] [[Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych|US Navy]] rozpoczęła pogram '''AIWS''' (ang. ''Advanced Interdiction Weapon System''), którego celem było opracowanie nowej precyzyjnie naprowadzanej broni krótkiego zasięgu zdolnej do rażenia celów z odległości większej niż zasięg obrony powietrznej przeciwnika i mającej zastąpić dotychczas używane naprowadzane [[laser]]owo bomby systemu [[Paveway]], oraz [[AGM-123 Skipper II]] i [[AGM-65 Maverick|AGM-65E Maverick]]. Warunkiem przyjęcia nowego uzbrojenia do służby było zaimplementowanie w niej zdolności [[F&F|''wystrzel i zapomnij'']], która nie potrzebuje żadnego innego naprowadzania broni po jej wystrzeleniu, takiego jak podświetlenie promieniem lasera, czy sterowania radiowego. Rozwiązaniem, które spełniło wszystkie te wymagania okazał się projekt firmy [[Texas Instruments]] (obecnie [[Raytheon]]) i już w czerwcu [[1992]] rozpoczęto produkcję pierwszej wersji bomby oznaczonej jako '''AGM-154A'''. W tym samym roku [[SiłyUnited PowietrzneStates StanówAir ZjednoczonychForce|USAF]], które prowadziły własny program budowy podobnej broni, postanowiły połączyć siły z US Navy, czego efektem stał się wspólny program JSOW.

Broń JSOW miała być tania, lekka i posiadać minimalny zasięg działania około 9 km przy zrzucie z niskiego pułapu. Zaimplementowano również możliwość namierzenia celu już po zrzuceniu, dzięki czemu samolot-nosiciel nie musiał narażać się na ujawnienie podczas ataku. Wymagano również opcji ''cichego startu'', co oznaczało, że system napędowy broni, jeśli taki zostanie kiedykolwiek dołączony, miał być uruchamiany z opóźnieniem. Przeznaczeniem nowej broni miało być niszczenie różnych celów, dlatego konieczne stało się wyposażenie bomby w odpowiednie głowice bojowe od kasetowych do zwalczania celów na dużych obszarach, po kumulacyjne do niszczenia pojedynczych, umocnionych obiektów. Opracowana przez Texas Instruments dla spełnienia wszystkich tych żądań broń była bombą szybującą bez własnego napędu z głowicą naprowadzającą wyposażoną w dwa systemy nawigacyjne: bezwładnościowy [[Nawigacja bezwładnościowa|INS]] i satelitarny [[Global Positioning System|GPS]].

Pierwsza wersja bomby JSOW wyposażona w rozkładane skrzydła i ogonowe powierzchnie sterowe w postaci krzyża, oraz dwa dodatkowe małe stery poziome. Zasięg szybowania bomby to 28 kilometrów przy zrzucie z niskiego i 74 kilometry z wysokiego pułapu, a dokładność trafienia to maksymalnie 3 metry od celu. W kadłubie bomby znajduje się 145 bombek BLU-97/B CEM o masie 1,54 kg każda, o głowicach [[głowicaPocisk kumulacyjnakumulacyjny|kumulacyjno]]-zapalających do niszczenia różnych celów włącznie ze słabo opancerzonymi. Wersja ćwiczebna tej wersji bomby nosi oznaczenie DATM-154A.

Siły zbrojne Stanów Zjednoczonych używają do przenoszenia bomb JSOW samolotów [[BoeingMcDonnell Douglas F-15E Strike15 Eagle|F-15E Strike Eagle]], F-16 Fighting Falcon, [[McDonnell Douglas F/A-18 Hornet|F/A-18A/B Hornet]], [[Boeing F/A-18E/F Super Hornet|F/A-18E/F Super Hornet]], [[Lockheed F-35 Lightning II|F-35 Lightning II]], [[Rockwell B-1 Lancer|B-1 Lancer]], [[Northrop B-2 Spirit|B-2 Spirit]] i [[Boeing B-52 Stratofortress|B-52 Stratofortress]].

* [http://www.globalsecurity.org/military/systems/munitions/agm-154.htm AGM-154 JSOW w witrynie GlobalSecurity.org]

* [http://www.raytheon.com/products/jsow/ Witryna Raytheon producenta JSOW]

* [http://www.designation-systems.net/dusrm/m-154.html Raytheon (Texas Instruments) AGM-154 JSOW - w witrynie Designation Systems]