'''Stratostat''' – [[balon]] przeznaczony do lotów [[Stratosfera|stratosferycznych]] na wysokość rzędu 20 - 40 km.
== Konstrukcja ==
Powłoka stratostatów ma pojemność co najmniej 100 000 m³ i jest elastyczna a wysokość całego balonu może sięgać 100 - 120 metrów. Załogowe balony posiadają ciśnieniową, hermetyzowaną gondolę zaopatrzoną w urządzenia klimatyzacyjne oraz w system amortuzującyamortyzujący lądowanie. Stratostat napełniany jest [[Hel (pierwiastek)|helem]] lub [[Wodór|wodorem]]. W tym drugim przypadku, z uwagi na wybuchowe właściwości wodoru to pomimo, że jest on tańszy niż hel, napełnia się nim stratostaty bezzałogowe ([[Balon meteorologiczny|balony meteorologiczne]]) służące do badań górnych warstw [[Atmosfera|atmosfery]]. Z powodu różnicy ciśnień panującej pomiędzy poziomem ziemi a planowaną wysokością, na którą ma wznieść się aparat, balon napełniany jest gazem do 1 : 10 swej maksymalnej objętości. Wraz ze wzrostem wysokości i spadkiem zewnętrznego ciśnienia, ciśnienie gazu w balonie wypełnia całą powłokę. Dzieje się tak na wysokości rzędu 20 000 - 23 000 metrów. Aby nie doszło do rozerwania powłoki balonu załogowego przez rozprężający się gaz, uchodzi on przez specjalny rękaw zamontowany w powłoce. Spadek siły nośnej spowodowany utratą gazu równoważony jest zrzucanym balastem. Powłoka balonu pokrywana jest metalizowanym lakierem mającym chronić przed dużym nasłonecznieniem panującym na wysokim pułapie a tym samym chronić przed nagrzewaniem się gazu. Najbardziej znanym [[Polska|polskim]] balonem stratosferycznym była [[Gwiazda Polski]].
