Przysięga wojskowa: Różnice pomiędzy wersjami

 

==Polskie tradycje przysięgi wojskowej==

 

Bezpośrednie wzmianki o składaniu przysięgi w sprawach państwowych i wojskowych znajdujemy w Kronice Polskiej Anonima (tzw. Galla) spisanej w pierwszej połowie XII w. Z zapisków wynika, że przysięgi w owych czasach składano dosyć często i zobowiązywały one do solidarnej obrony państwa, wierności wobec panującego. Niedotrzymywanie przysiąg traktowano jako zdradę i karano pozbawianiem urzędów, wygnaniem i śmiercią. Przysięga wojskowa upowszechniła się w epoce wojsk zaciężnych, służących dla [[Lafa|lafy]]. Pierwsza zachowana w źródłach polska przysięga wojskowa pochodzi z 1557 r. Jest to ''Przysięga Puszkarska'' ustanowiona przez króla Zygmunta Augusta.

 

Z treści przysiąg z tego okresu można przypuszczać, że ceremoniał ich składania ograniczał się jedynie do podpisania rot przez oddziały lub pojedynczych żołnierzy. Po raz pierwszy spotykamy w tym czasie rotę przysięgi ustanowioną przez króla czy sejm. Po raz pierwszy w historii Polski przysięga wojskowa stała się aktem prawnym obowiązującym określoną grupę wojskowych <ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Ratajczyk| imię = Leonard| inni = Praca zbiorowa| tytuł = Historyczny rodowód polskiego ceremoniału wojskowego| rok = 1981| strony = 151|isbn = 8311065063}}</ref>.

 

{{Przypisy}}