Aleksander Ziemny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Slav (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Slav (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne, kat.
Linia 15:
| quote = Aleksander Ziemny
}}
[[Plik:Andrzej Mencwel and Aleksander Ziemny.JPG|right|200px|thumb|Aleksander Ziemny w rozmowie z [[Andrzej Mencwel|Andrzejem Mencwelem]], Warszawa, [[30 stycznia]] [[2007]] r.]]
 
'''Aleksander Ziemny''', (Nazwisko pierwotne:pierwotnie '''Aleksander Keiner'','; pseudonimy[[pseudonim|ps.]]: ''Ingratus''; ''Stefan Rymarz''; (''Top''); (''zet''); ''Ziem''., (ur. [[11 czerwca]] [[1924]] w [[Kraków|Krakowie]], zm. [[12 września]] [[2009]] w [[Warszawa|Warszawie]]), – [[Polacy|polski]] poeta, prozaik, reportażysta, tłumacz literatury pięknej z języka angielskiego, rosyjskiego, ukraińskiego i hebrajskiego.
 
==Biografia==
Syn adwokata Ferdynanda Keinera i Pauliny Kleinberg, pielęgniarki. Uczęszczał do szkoły powszechnej i [[I Liceum Ogólnokształcące im. Eugeniusza Romera w Rabce-Zdroju|Gimnazjum Sanatoryjnego Męskiego Dra Jana Wieczorkowskiego]] w [[Rabka|Rabce]]. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] we [[Lwów|Lwowie]] i w [[Podhajce|Podhajcach]] ([[Podole]]). W [[czerwiec|czerwcu]] [[1940]] r. został stamtąd wywieziony na przymusowe roboty na [[Uralski Okręg Federalny|Uralu]] (obóz [[Pyszma]] w obwodzie swierdłowskim), gdzie pracował m.in. jako woźnica, drwal, robotnik kolejowy. W [[1940]] r. rozpoczął twórczość poetycką. W latach [[1943]]-[[1944]] nauczyciel języka niemieckiego w szkole średniej w rejonie pyszmińskim. W [[lipiec|lipcu]] [[1944]] r. wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego w [[ZSRR]]; następnie adept Oficerskiej Szkoły Piechoty w [[Riazań|Riazaniu]]. W [[1945]] r. wraz z I Armią Wojska Polskiego (w randze porucznika) powrócił do [[Polska|Polski]]; został mianowany porucznikiem.
 
SynUrodził się w rodzinie [[Żydzi|żydowskiej]], jako syn adwokata Ferdynanda Keinera i Pauliny z domu Kleinberg, pielęgniarki. Uczęszczał do szkoły powszechnej i [[I Liceum Ogólnokształcące im. Eugeniusza Romera w Rabce-Zdroju|Gimnazjum Sanatoryjnego Męskiego Dra Jana Wieczorkowskiego]] w [[Rabka|Rabce]]. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] we [[Lwów|Lwowie]] i w [[Podhajce|Podhajcach]] ([[Podole]]). W [[czerwiec|czerwcu]] [[1940]] r. został stamtąd wywieziony na przymusowe roboty na [[Uralski Okręg Federalny|Uralu]] (obóz [[Pyszma]] w obwodzie swierdłowskim), gdzie pracował m.in. jako woźnica, drwal, robotnik kolejowy. W [[1940]] r. rozpoczął twórczość poetycką. W latach [[1943]]-[[1944]] nauczyciel języka niemieckiego w szkole średniej w rejonie pyszmińskim. W [[lipiec|lipcu]] [[1944]] r. wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego w [[ZSRR]]; następnie adept Oficerskiej Szkoły Piechoty w [[Riazań|Riazaniu]]. W [[1945]] r. wraz z I Armią Wojska Polskiego (w randze porucznika) powrócił do [[Polska|Polski]]; został mianowany porucznikiem.
Zdemobilizowany, powrócił do [[Kraków|Krakowa]], od [[1946]] do [[1969]] r. (stała współpraca do [[1949]] r.) dziennikarz krakowskiego „[[Przekrój (tygodnik)|Przekroju]]”. W tym samym roku debiutuje wierszem pt.: ''Czwarta droga'' (data powstania”: [[1941]]), opublikowanym w "[[Odrodzenie (tygodnik)|Odrodzeniu]]". Od [[1948]] r. w [[Warszawa|Warszawie]]. Dziennikarz "[[Życie Warszawy|Życia Warszawy]]" ([[1948]]), Agencji Prasowo-Informacyjnej (API, [[1949]]-[[1955]]). Publikował także w pismach: [[Rzeczpospolita (gazeta)|"Rzeczpospolita"]], [[Szpilki (czasopismo)|"Szpilki"]] ([[1949]]-[[1963]], [[1966]], [[1969]]), "[[Życie Literackie (1951-1991)|Życie Literackie]]" ([[1953]]-[[1971]], [[1974]], [[1975]]), "Nowa Kultura" ([[1952]]-[[1958]]), "Zwierciadło" ([[1960]]-[[1963]]). Od [[1956]] do [[1969]] r. dziennikarz w [[Świat (tygodnik 1951-1969)|tygodniku "Świat"]] (m.in. aforyzmy z cyklu pt.: "Ruszanie mózgiem", liczne reportaże). Jako dziennikarz i reporter odbywał wiele podróży zagranicznych, m.in. do [[Anglia|Anglii]], [[Bułgaria|Bułgarii]], [[Chińska Republika Ludowa|Chin]], [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], [[Francja|Francji]], [[Meksyk]]u, [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]], [[Szwecja|Szwecji]], [[Włochy|Włoch]], na [[Bliski Wschód]], do [[Szwajcaria|Szwajcarii]], [[ZSRR|Związku Radzieckiego]], [[Kanada|Kanady]], [[Hiszpania|Hiszpanii]], [[Izrael]]a.
 
Zdemobilizowany, powrócił do [[Kraków|Krakowa]], od [[1946]] do [[1969]] r. (stała współpraca do [[1949]] r.) dziennikarz krakowskiego ''[[Przekrój (tygodnik)|Przekroju]]''. W tym samym roku debiutuje wierszem pt.: ''Czwarta droga'' (data powstania”powstania: [[1941]]), opublikowanym w "''[[Odrodzenie (tygodnik)|Odrodzeniu]]"''. Od [[1948]] r. w [[Warszawa|Warszawie]]. Dziennikarz "''[[Życie Warszawy|Życia Warszawy]]"'' ([[1948]]), Agencji Prasowo-Informacyjnej (API, [[1949]]-[[1955]]). Publikował także w pismach: ''[[Rzeczpospolita (gazeta)|"Rzeczpospolita"]]'', ''[[Szpilki (czasopismo)|"Szpilki"]]'' ([[1949]]-[[1963]], [[1966]], [[1969]]), "''[[Życie Literackie (1951-1991)|Życie Literackie]]"'' ([[1953]]-[[1971]], [[1974]], [[1975]]), "''Nowa Kultura"'' ([[1952]]-[[1958]]), "''Zwierciadło"'' ([[1960]]-[[1963]]). Od [[1956]] do [[1969]] r. dziennikarz w tygodniku ''[[Świat (tygodnik 1951-1969)|tygodniku "Świat"]]'' (m.in. aforyzmy z cyklu pt.: "''Ruszanie mózgiem"'', liczne reportaże). Jako dziennikarz i reporter odbywał wiele podróży zagranicznych, m.in. do [[Anglia|Anglii]], [[Bułgaria|Bułgarii]], [[Chińska Republika Ludowa|Chin]], [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], [[Francja|Francji]], [[Meksyk]]u, [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]], [[Szwecja|Szwecji]], [[Włochy|Włoch]], na [[Bliski Wschód]], do [[Szwajcaria|Szwajcarii]], [[ZSRRZwiązek Ssocjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]], [[Kanada|Kanady]], [[Hiszpania|Hiszpanii]], i [[Izrael]]a.
Po zamknięciu pisma "[[Świat (tygodnik 1951-1969)|Świat]]" będącego pokłosiem wydarzeń Marca 1968, w latach [[1969]]-[[1973]] pracował w miesięczniku "Ty i Ja". Swoją twórczość własną i przekładową publikował w tym czasie m.in. w pismach: "Współczesność" ([[1970]]-[[1971]], m.in. cykl "Listy do siebie"), "Literatura" ([[1975]]-[[1981]], [[1986]]-[[1989]]; m.in. przekłady wierszy i prozy z języków angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego i hebrajskiego). Od [[1973]] r. na rencie inwalidzkiej. W [[1981]] r. pracował wolontaryjnie jako sanitariusz w Szpitalu Bielańskim w [[Warszawa|Warszawie]]. Przekłady z literatury żydowskiej zamieszczał w pismach "[[Tygodnik Powszechny]]" ([[1981]]), "Pismo" ([[1981]]), "Kurier Polski" ([[1984]]). W [[1987]] r. (pod pseud. ''Ingratus'') publikował przekłady poezji z języka rosyjskiego w pismach II obiegu: "Europa", "Kultura Niezależna" i "Miesięcznik Małopolski". W latach 90. swoje publikacje zamieszczał w pismach: "Literatura" ([[1991]]-[[1996]]), "Rzeczpospolita" ([[1997]]-[[2006]]), "Midrasz" (od [[1997]] r.).
 
Po zamknięciu pisma "'[[Świat (tygodnik 1951-1969)|Świat]]"'' będącego pokłosiem wydarzeń Marca 1968, w latach [[1969]]-[[1973]] pracował w miesięczniku "''Ty i Ja"''. Swoją twórczość własną i przekładową publikował w tym czasie m.in. w pismach: "''Współczesność"'' ([[1970]]-[[1971]], m.in. cykl "''Listy do siebie"''), "''Literatura"'' ([[1975]]-[[1981]], [[1986]]-[[1989]]; m.in. przekłady wierszy i prozy z języków angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego i hebrajskiego). Od [[1973]] r. na rencie inwalidzkiej. W [[1981]] r. pracował wolontaryjnie jako sanitariusz w Szpitalu Bielańskim w [[Warszawa|Warszawie]]. Przekłady z literatury żydowskiej zamieszczał w pismach "''[[Tygodnik Powszechny]]"'' ([[1981]]), "''Pismo"'' ([[1981]]), "''Kurier Polski"'' ([[1984]]). W [[1987]] r. (pod pseud. ''Ingratus'') publikował przekłady poezji z języka rosyjskiego w pismach II obiegu: "''Europa"'', "''Kultura Niezależna"'' i "''Miesięcznik Małopolski"''. W latach 90. swoje publikacje zamieszczał w pismach: "''Literatura"'' ([[1991]]-[[1996]]), "''Rzeczpospolita"'' ([[1997]]-[[2006]]), "''Midrasz"'' (od [[1997]] r.).
Odznaczenia i wyróżnienia: Srebrny Krzyż Zasługi ([[1945]]), Medal Bat Jamu ([[1987]]), Nagroda [[PEN Club|Polskiego PEN Clubu]] za przekłady literatury hebrajskiej ([[1998]]).
 
Członek: Związku Zawodowego Literatów Polskich (późniejszy Związek Literatów Polskich; [[1947]]-[[1983]], Związku Zawodowego Dziennikarzy RP (późniejsze Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, [[1951]]-[[1976]]), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od [[1989]]), Polskiego PEN Clubu (od [[1993]] r.).
 
Mieszkał w Warszawie, na [[Bielany (dzielnica Warszawy)|Bielanach]]. Został pochowany [[15 września]] na [[cmentarz żydowski w Warszawie (Wola)|cmentarzu żydowskim]] przy [[ulica Okopowa w Warszawie|ulicy Okopowej]] w Warszawie.
Linia 79 ⟶ 82:
 
{{DEFAULTSORT:Ziemny, Aleksander}}
[[Kategoria:Ludzie związani z Krakowem]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Warszawą]]
[[Kategoria:Pochowani na cmentarzu żydowskim na Woli w Warszawie]]
[[Kategoria:Polscy poeci]]