Rada Jedności Narodowej: Różnice pomiędzy wersjami

[[22 lutego]] [[1945]] r. wyraziła protest przeciwko decyzjom [[konferencja jałtańska|konferencji jałtańskiej]] w sprawie polskiej i jednocześnie wyraziła gotowość udziału w powołaniu [[Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej|Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej]]. W marcu 1945 r. część członków RJN została aresztowana przez [[NKWD]] i w czerwcu 1945 r. bezprawnie osądzona w [[proces szesnastu|procesie szesnastu]] w [[Moskwa|Moskwie]]. RJN została odbudowana w mniejszym składzie, a jej przewodniczący zmieniali się co miesiąc. Na posiedzeniu 3 maja 1945 ukonstytuowała się Komisja Główna RJN w składzie: [[Jan Ostoja Matłachowski|Jan Matłachowski]] ze Stronnictwa Narodowego, [[Stanisław Wójcik (polityk)|Stanisław Wójcik]] ze Stronnictwa Ludowego, [[Józef Kwasiborski]] ze Stronnictwa Pracy i [[Zygmunt Zaremba]] z PPS. Piąte miejsce (zajmowane rotacyjnie) zarezerwowano dla przedstawiciela Zjednoczenia Demokratycznego albo "Ojczyzny" bądź "Racławic".<ref name="Kor">Stefan Korboński:''Polskie Państwo Podziemne'', Wydawnictwo Nasza Przyszłość, Bydgoszcz str. 230-234</ref> Na kolejnym posiedzeniu 7 maja, przedstawiciel Stronnictwa Ludowego Stanisław Wójcik po oświadczeniu, że do czasu rekonstrukcji rządu w Londynie stronnictwo wstrzymuje swój udział w pracach Rady, opuścił posiedzenie. Postanowiono, że załatwiać sprawy bieżące będzie p.o. Delegata Rządu [[Stefan Korboński]] (Nowak) a na jego zastępców rekomendowano [[Franciszek Białas|Franciszka Białasa]] z PPS i Józefa Kwasiborskiego ze Stronnictwa Pracy. Zażądano także, by rząd zatwierdził płk Rzepeckiego jako następcę gen. Okulickiego i zasugerowano, by ze względów prestiżowych awansował Rzepeckiego do stopnia generała brygady. <ref name="Kor">Stefan Korboński:''Polskie Państwo Podziemne'', Wydawnictwo Nasza Przyszłość, Bydgoszcz str. 230-234</ref>