Rada Jedności Narodowej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 5:
[[22 lutego]] [[1945]] r. wyraziła protest przeciwko decyzjom [[konferencja jałtańska|konferencji jałtańskiej]] w sprawie polskiej i jednocześnie wyraziła gotowość udziału w powołaniu [[Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej|Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej]]. W marcu 1945 r. część członków RJN została aresztowana przez [[NKWD]] i w czerwcu 1945 r. bezprawnie osądzona w [[proces szesnastu|procesie szesnastu]] w [[Moskwa|Moskwie]]. RJN została odbudowana w mniejszym składzie, a jej przewodniczący zmieniali się co miesiąc. Na posiedzeniu 3 maja 1945 ukonstytuowała się Komisja Główna RJN w składzie: [[Jan Ostoja Matłachowski|Jan Matłachowski]] ze Stronnictwa Narodowego, [[Stanisław Wójcik (polityk)|Stanisław Wójcik]] ze Stronnictwa Ludowego, [[Józef Kwasiborski]] ze Stronnictwa Pracy i [[Zygmunt Zaremba]] z PPS. Piąte miejsce (zajmowane rotacyjnie) zarezerwowano dla przedstawiciela Zjednoczenia Demokratycznego albo "Ojczyzny" bądź "Racławic".<ref name="Kor">Stefan Korboński:''Polskie Państwo Podziemne'', Wydawnictwo Nasza Przyszłość, Bydgoszcz str. 230-234</ref> Na kolejnym posiedzeniu 7 maja, przedstawiciel Stronnictwa Ludowego Stanisław Wójcik po oświadczeniu, że do czasu rekonstrukcji rządu w Londynie stronnictwo wstrzymuje swój udział w pracach Rady, opuścił posiedzenie. Postanowiono, że załatwiać sprawy bieżące będzie p.o. Delegata Rządu [[Stefan Korboński]] (Nowak) a na jego zastępców rekomendowano [[Franciszek Białas|Franciszka Białasa]] z PPS i Józefa Kwasiborskiego ze Stronnictwa Pracy. Zażądano także, by rząd zatwierdził płk [[Jan Rzepecki|Jana Rzepeckiego]], Delegata Sił Zbrojnych na Kraj, jako następcę gen. [[Leopold Okulicki|Okulickiego]] i zasugerowano, by ze względów prestiżowych awansowano Rzepeckiego do stopnia generała brygady. <ref name="Kor">Stefan Korboński:''Polskie Państwo Podziemne'', Wydawnictwo Nasza Przyszłość, Bydgoszcz str. 230-234</ref>
W dniu 17 maja 1945 Rada i p. o. Delegata Rządu Stefan Korboński wydali wspólną odezwę do Narodu Polskiego, w której głównie wyjaśnili do czego zmierzają i czego się spodziewają władze podziemne. Odezwa stwierdza między innymi: "... w przyszłości, w rezultacie pokojowych i przyjaznych stosunków, będzie można za zgodą Rosji Sowieckiej, w atmosferze wzajemnego zaufania podjąć na nowo próby chociażby częściowego naprawienia tych krzywd, jakie umowa w Jałcie wyrządziła Narodowi Polskiemu".Odezwa wyrażała przekonanie, że zostanie utworzony [[Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej]] w oparciu o prawdziwie demokratyczne stronnictwa i partie a nie o samozwańców i despotów z Lublina "... na których spada odpowiedzialność za to, że ręka która odtrąciła naszą przyjazną dłoń roztrzeliwuje i kieruje na wygnanie najlepszych synów ojczyzny". A dalej stwierdza, że w utworzeniu tego rządu powinni wziąć bezwzględnie udział, podstępnie aresztowani w Pruszkowie, przywódcy podziemia, że należy przywrócić wolność słowa, prasy i stowarzyszeń oraz uchylić hitlerowski zakaz słuchania zachodniego radia. Odezwa apelowała do społeczeństwa o podjęcie konstruktywnej pracy przy odbudowie kraju, w przemyśle, handlu i rolnictwie z wyłączeniem pracy w administracji politycznej, propagandzie i służbie bezpieczeństwa. Apelowała do ludności by nie dała się sprowokować i nie podejmowała zbrojnej walki.<ref name="Kor">Stefan Korboński:''Polskie Państwo Podziemne'', Wydawnictwo Nasza Przyszłość, Bydgoszcz str. 230-234</ref>
Po utworzeniu Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej RJN rozwiązała się i [[1 lipca]] [[1945]] wystosowała ''[[s:Rada Jedności Narodowej do Narodu Polskiego i do Narodów Zjednoczonych|Deklarację Rady Jedności Narodowej]]'', w której zawarła przypomnienie celów wojennych Polski, politykę [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] wobec RP oraz ''[[Testament Polski Walczącej]]''.
| |||