|
== Wojna tracka ==
W latach [[13 p.n.e.|13]]–[[11 p.n.e.]] lub [[12 p.n.e.|12]]–[[10 p.n.e.]], Pizon prowadził walki z [[Trakowie|Trakami]]<ref>[[Tytus Liwiusz]], ''Dzieje Rzymu od założenia miasta'', Periocha księgi CXL</ref><ref>[[Florus]], ''Zarys Dziejówdziejów Rzymskichrzymskich'', Księga II, Rozdział 27</ref>. W owym czasie bowiem Wologezes, przywódca plemienia [[Bessowie|Besów]], zbuntował się wraz ze swoimi zwolennikami. Pokonał i zabił w bitwie Reskuporysa I, władcę szczepu Odrysów, a jego stryja, Remetalcesa I, zmusił do ucieczki. W pogoni za nim najechał [[Gallipoli (półwysep)|Chersonez Tracki]], gdzie wywołał wielkie spustoszenie. Ze względu na te wydarzenia, Pizonowi, który był wtedy namiestnikiem [[Pamfilia|Pamfylii]], nakazano wyruszyć przeciwko niemu. Gdy Besowie usłyszeli, że Pizon się zbliża, naprzód wycofali się do swojej ojczyzny. Wtedy Pizon wkroczył do ich kraju i chociaż na początku został pokonany, zwyciężał ich po kolei i pustoszył zarówno ich ziemie, jak i ziemie sąsiednich plemion, które przyłączyły się do powstania. W ciągu trzech lat, tocząc walki zarówno pod murami miast, jak i w otwartym polu, wycinając w pień całe rzesze wrogów, Pizon zmusił wszystkie te plemiona do poddanie się. Kładąc kres powstaniu przywracał równocześnie bezpieczeństwo Azji i pokój Macedonii<ref>[[Wellejusz Paterkulus]], ''Historia Rzymskarzymska'', Księga II, Rozdział 98</ref>. Za te sukcesy zostały mu przyznane suplikacje i odznaki triumfalne (''[[ornamenta triumphalia]]'')<ref>[[Kasjusz Dion]], ''Historia Rzymskarzymska'', Księga LIV, Rozdział 34, 5-7</ref>. Następnie Remetalces I otrzymał od [[Oktawian August|Augusta]] ziemie swojego zmarłego bratanka, wraz z pewnymi dodatkami, tak że stał się królem nad całym ludem Tracji.
== Kamień tyburtyński ==
Tak samo powiedzenie [[Oktawian August|Oktawiana Augusta]] przytoczone przez [[Plutarch]]a odnosi się do któregoś z powyższych Pizonów, choć nie wiadomo dokładnie do którego. Kiedy Pizon z niezwykłą starannością zajmował się budową domu, od fundamentów aż po sam dach, August powiedział do niego: ''Sprawiasz mi wielką radość, budując w ten sposób, jakby Rzym miał być wieczny''<ref>[[Plutarch]], ''Moralia'', Powiedzenia królów i wodzów, 91. Cezar August, 15</ref>.
Pizon zmarł śmiercią naturalną będąc arcykapłanem, co w owym czasie było rzadkością przy tak dostojnym stanowisku. Po upadku [[Sejan]]a w [[31]] wielu bowiem ludzi zostało zabitych przez Tyberiusza za powiązania, rzeczywiste bądź zmyślone, z nim. Na mocy uchwały senatu rzymskiego został zaszczycony publicznym pogrzebem<ref>Kasjusz Dion, ''Historia Rzymskarzymska'', Księga LVIII, Rozdział 19, 5</ref>.
{{Przypisy}}
|
